5. mrt, 2017

Belijden

Zonder bekeren

We mogen ons geloof belijden, zonder daarom anderen te willen bekeren. Dat is vervelend, bekeringsdrang, en ik kan er ook niet goed tegen, net zoals de meeste atheïsten.

Met belijden bedoel ik dat we er mogen voor uitkomen dat ons handelen door de Schrift geïnspireerd is. We mogen zeggen waar we de inspiratie halen voor wat we doen. In mijn geval is dat dus het Evangelie en de Koran, waarin ik de Blijde Boodschap van Gods Liefde ontwaar. Met hoofdletters godbetert. Die maken het een beetje pathetisch, maar vergeef me.

Zo is het. Ik probeer op mijn manier de wereld elke dag een heel klein beetje beter te maken, door liefde en mededogen te betonen in de omgang met de lijdende mensheid. Ik ervaar dat als uiterst zinvol, in alle bescheidenheid. Ik houd daar een rotsvaste overtuiging aan over, dat ik moet doorgaan, op dat pad, zij het met aandacht voor alle signalen dat het ook nog beter kan.

Het woord naastenliefde, dat een atheïst behandelt als een artikel waarvan het etiket is afgeknipt, gaat terug op oeroude bronnen die aan de oorsprong van onze huidige beschaving liggen. Die beschaving verkeert in crisis, en davert op haar grondvesten, nu vermeende verworvenheden zoals de vrije wetenschap, de vrije godsdienst en de vrijheid van meningsuiting op de helling staan.

Het is hoog tijd dat we elkaar verstaan, en de samenleving zo inrichten dat iedereen zich ‘naar godsvrucht en vermogen’ kan ontplooien, om een oude uitdrukking te gebruiken. De literatuur kan ons daarbij helpen, en daar bij staat de Heilige Schrift overeind als een baken in de storm. Dat is mijn persoonlijke overtuiging

Het idee is dat we allemaal een boek in ons hebben dat nog geschreven moet worden. We hebben onze kennis, onze ervaring en onze vaardigheden en daarmee rekenen we af met een vijandige buitenwereld. Wanneer we klaar zijn met schaarste en er blijft nog energie over kunnen we beginnen nadenken aan een betere wereld, waarin we de ander liefdevol tegemoet treden.

De overheid moet alleen de randvoorwaarden scheppen waarbinnen eenieder zonder onderscheid datgene wat hij of zij in zich heeft kan ontplooien om tot volle ontwikkeling te komen.