De weg van de Vriend

In de introductie van zijn website noemt hij zichzelf een inclusive soefileraar met een gemengde Egyptische en Italiaanse ethnische achtergrond. Hij is geboren in Egypte en groeide op in Duitsland. Zijn eerste ontmoeting met het soefisme greep plaats in Spanje, waar hij als jonge homoman verbleef, en de klassieker  “The Sufis” van Idries Shah las. Het boek was van grote invloed op zijn nomadische levensstijl en zijn passionele zoektocht naar de transformerende vormen van liefde.

Rahal Eks is de auteur van verschillende werken, waaronder “On the Path of the Friend.”  Daarin vertelt hij zijn spirituele en materiële reisverhaal, van iemand die schrijlings tussen Oost en West zijn eigen weg heeft moeten zoeken, aan de hand van de verschillende leidslieden die hem een stuk van de weg vergezelden. Ook van zijn hand zijn de ‘memoirs,’ zeg maar lange essays ‘Khalil & Majnun’ and ‘Hussein & The Nomad,’

In detail doet hij het relaas van zijn ontmoeting met het soefisme en hoe deze ontdekking zijn leven veranderde. Sinds midden de jaren negentig begeleidt hij soefi groepen, onder meer in Marokko, Spanje en Duitsland. Net zo min als zijn leraars, die tot drie verschillende soefi scholen behoren, ziet hij enig conflict tussen de seksualiteitsbeleving en de Islam. “Ik heb het geluk gehad enkele soefileraars te hebben ontmoet wier ideeën omtrent de Islam en homoseksualiteit veeleer vooruitstrevend en aanvaardend van aard waren, en die een heel ande licht op de kwestie wierpen, in vergelijking met de eerste de beste fossiele mollah.”

Hier weze geciteerd, en vrij vertaald, uit de website ‘Queer Jihad: “Na mijn gelukkige jeugdjaren in de Arabische wereld, en de prachtige verhoudingen die ik er mocht beleven, slaagde ik erin een harmonische integriteit op te bouwen waarin alle aspecten van de spiritualiteit en de sensualiteit tot een holistisch totaalbeeld samenkomen, zonder versplintering, noch strijd en twist. Bovendien houd ik van mezelf, en ik aanvaard mezelf. Dat is een vitaal punt, en absoluut noodzakelijk. I denk dan ook dat bij dit welslagen de grootste verdienste aan de soefitraditie te danken is, want dat is de voornaamste hulpbron, met een positieve impact op het leven.”