Betreft jouw mail.

Jouw reacties op mijn stuk omtrent het Moslim en Christen zijn, hebben mijn volle aandacht getrokken. Vooreerst mijn excuses als het woord ‘verstokt’ om je atheïsme te beschrijven niet zo grappig overkwam als het was bedoeld. Het was niet mijn bedoeling jou starheid te verwijten. Maar ik mag toch wel zeggen, denk ik, dat je een consequente atheïst bent, voortgaande op het aantal keren dat je een dergelijk standpunt hebt verwoord.

Je hebt je uitgesproken overtuiging omtrent God niet onder stoelen of banken gestoken. Er is op zich niets mis mee. Toegegeven, de Islam heeft het moeilijk met atheïsten, veel meer dan met anders gelovige mensen, omdat het een puur monotheïstische godsdienst is. De god van de anderen is ook onze god, want er kan maar een god zijn. Meerdere goden is uit den boze en dat is al even erg als geen god.

Dat is de traditionele overtuiging, die door vele mensen wordt gedeeld. We moeten echter verder durven kijken. Ik denk dat het doel moet zijn dat ook moslims hun plaats innemen in de samenleving en daar hoort tolerantie voor andere gezindheden bij.

Ik vind het ook gek dat de kritiek op mijn belijdenis uit de hoek van de atheïsten en vrijzinnigen is gekomen. Het straffe is dat deze lieden ten eerste menen de Islam te kunnen definiëren, om er meteen een negatieve invulling aan te geven, die geheel stoelt op het gedachtengoed van de moslimfundamentalisten. De Koran wordt voorgesteld als wreed en Mohammed als gewelddadig aan de hand van ingewikkelde rationaliseringen, op grond van tendentieuze tekstexegese en godsdienstgeschiedenis.

Dat er zoveel mensen zich moe maken om aan te tonen dat wij (bewoners van het vrije westen) beter zijn dan zij (de vluchtelingen en meer bepaald de moslims.) blijft telkens weer verbazing wekken. De trend is stijgend. Daarbij worden alle oude grieven opgerakeld die de literatuur sinds meer dan duizend jaar overlevert. Het wantrouwen ten opzichte van de vrede is electoraal lonend in deze bange tijd.

Het discours drijft op een volksgevoel dat zich in de maatschappij breed maakt. Dat fenomeen onttrekt zich aan intellectuele analyse omdat het een anti-intellectueel gevoel is, dat niet door intellectuele analyses verdreven kan worden.