8. jan, 2017

In het begin…

…was het woord

We hebben de meeste zo niet al onze kennis aan de literatuur te danken. We zouden de wereld niet kunnen begrijpen en beheersen, zoals we dat vandaag kunnen, als er de literatuur niet was. Zonder geletterdheid stond ik elke dag voor grote raadsels.

Binnen de literatuur neemt de Heilige Schrift, van Tenach via de Bijbel naar de Koran, een aparte plaats in. Sommigen hier op dit forum mogen het oude en gedateerde teksten noemen, maar ze zijn wel maatgevend geweest, voor telkens een beschaving die eraan ontsproten is en die er zich in weerspiegelt.

Elk boek verwijst naar andere boeken en een goed boek heeft een invloed op andere boeken die erna komen. Nu is de invloed van de Bijbel voor onze cultuur, en die van de Koran voor de Islamitische cultuur, niet te onderschatten. Onze taal is doordrenkt van uitdrukkingen die uit het Oude of het Nieuwe Testament stammen.

Deze teksten vormen de mythe fondateur, zeg maar de stichtingsmythe van onze samenleving. Of je er nu zelf in gelooft of niet, je zult moeten erkennen dat deze teksten voor heel veel mensen het Woord van God bevatten. Dat is een sociologisch feit, en een om rekening mee te houden zoals de geschiedenis uitwijst.

Voor megagrote aantallen mensen is de Heilige Schrift wel degelijk een leidraad in hun dagelijkse leven, waardoor zij proberen het goede doen, en het kwaad te laten. In onze moderne tijd zijn er nu meer en meer lieden die daarvan af willen, van die oude en gedateerde teksten, maar toch zal je altijd zien dat daar weer een spirituele behoefte ontstaat naar iets anders.

De hele vraag is, hoe we met het bovennatuurlijke om? Je kan het bestaan ervan ontkennen, maar daar schiet je weinig mee op, en je mist heel wat. Kennis van en respect voor de boodschap van de Heilige Schrift is van nut om elkaar beter te verstaan. Zo zie ik in de dagelijkse praktijk de ene na de andere met wie het praten een stuk makkelijker wordt, als je hun premissen aanvaardt.

Daarom mag ik zeggen, zonder verraad te plegen, dat ik Christen ben met de Christenen, en Moslim met de Moslims, en zelfs Atheïst met de Atheïsten. Omdat de therapeutische relatie gebouwd is op wederzijds vertrouwen en het vinden van een gemeenschappelijke taal.