Soms gaat er een de mist in.

Rudi Dierick was niet degene die met de honderdvijftig oorlogsverzen in de Koran op de proppen is gekomen. Dat moet ik ootmoedig toegeven. Het was Gert Verwilt wat deze facebookpagina betreft, maar ik zag de discussie ook voorbij komen in het Engels op een andere site. En ook nu weer, zie de link van gisteren naar de vredesapostelen.

Het doet er ook niet toe wie wat heeft gezegd. De vraag was of het zin heeft de moslims steeds weer de mentaliteit van de zevende eeuw voor de voeten te werpen. We zijn intussen wel geëvolueerd en we gaan met onze tijd mee. Toegegeven er staan harde verzen in de Heilige Koran. Het is krasse taal die oproept tot ijver en strijd, maar die ook grenzen aan het geweld stelt en voor die tijd een hoge mate van vredelievendheid oplegt.

Dat was vernieuwend in die tijd en het is die geest die we moeten opzoeken en koesteren. Op de keper beschouwd, blijft het een tekst uit de zevende eeuw, in de taal van toen en met de voorstellingswereld van toen. De Heilige Koran is aan de ene kant een lied, dat gezongen wordt, met een poëtische klank, maar wordt anderzijds het eerste prozawerk in het Arabisch genoemd. Het is een wonderlijk boek dat zijn diepgang pas gaandeweg prijsgeeft naarmate je erin doordringt. Niemand is echter verplicht die diepte op te zoeken.

Het Boek is wat in laatste instantie anderhalf miljard moslims verenigt. Het is een boek waarvan de tekst nooit veranderd kan worden. Het is dan ook futiel de Heilige Schrift te willen verbeteren. Die honderdvijftig verzen zullen er voor altijd blijven in staan, wat we ook proberen en of we dat nu goed vinden of niet.

Steeds zijn er mensen onvermoeibaar bezig met die strijdverzen op te rakelen. Die vind je aan weerskanten van de kloof. Zowel bij de moslims als bij de ongelovigen zijn er mensen die met die vechttaal zwaaien, de enen om tot de strijd op te roepen, en de anderen om de Islam geestelijk verdacht te maken.  

Zo moet je niet lezen. Het is zo vermoeiend dat we dat steeds moeten weerleggen. De Islam is een boodschap van vrede en gerechtigheid, vanwege de Goddelijke Genade die iedereen vrij kan aanvaarden of verwerpen, maar we dienen degenen die haar aanvaarden, niet te verwerpen.