7. feb, 2016

Nogmaals Keulen

Het is heel goed dat het misbruik en het aanranden van vrouwen in het openbare verkeer eindelijk de aandacht krijgt die het als ernstig maatschappelijk probleem verdient.

Ik ben zelf ook de vader van een dochter, en ik zou willen dat zij zich in onze samenleving vrij kan verplaatsen zonder gehinderd te worden door seksuele toespelingen of intimiderend gedrag vanwege onopgevoede mannen.

Ik kan dan ook geen goed woord vinden voor wat in Keulen en elders gebeurd is. Ik was er niet zelf bij maar volgens wat ik in de media heb gezien en vernomen, was het daar toch tamelijk erg, als het allemaal waar is. Er is daar zeker een grens overschreden, en het handtastelijk gedrag kan op geen enkele manier vergoelijkt worden.

Daar is vanwege de politiediensten is daar aanvankelijk zeer lauw op gereageerd, en er zijn pogingen gedaan om het onder de pet te houden. Daar zijn ernstige fouten gemaakt, in de communicatie over de schandelijke gebeurtenissen vanwege de Keulse politie-overheid.

Dat is zeer ernstig, en het is het eigenlijke schandaal, dat zovelen de andere kant hebben opgekeken.

Ik kan me herinneren dat er op nieuwjaarsdag een communiqué geweest, vanwege de ordediensten, waarin stond dat oudejaar goed verlopen was, zonder noemenswaardige ordeverstoring. Niemand had het gezien. Die selectieve blindheid voor geweld tegen vrouwen, dat is om echt boos over te worden.

Hier hebben we een instelling in het vizier, en niet een groep van individuen. Elke instelling mag en moet ter verantwoording geroepen worden. Daarmee hebben we nog niets gezegd over het werk van de Keulse politiemannen die het werk elke dag moeten doen.

De beleidsorganen hadden moeten zien dat er iets gebeurd is wat door geen enkele beugel kan. Ze hadden dat moeten registreren en melden. Ze hadden het moeten zien en ze hadden iets moeten doen. Daar ligt de knoop en niet in het type daders. Daar was het in de pers over te doen: waren het vluchtelingen of niet? Het is blijkbaar het enige dat nog telt.