Onderscheid

We moeten een onderscheid maken tussen de kerk en de geloofsgemeenschap.

Ik val het katholieke geloof niet aan, en ik kan het goed vinden met gelovigen, want we spreken dezelfde taal die ik vanuit mijn opvoeding en opleiding heb meegekregen.

Ik wil zo veel mogelijk vermijden het over bepaalde groepen mensen te hebben. Ik heb alle respect voor de christelijke geloofsgemeenschap in het algemeen, en voor welomschreven groepen in het bijzonder. Neem nu de priesters. Er zijn er heel veel die geweldig werk verrichten en die gelovend en belijdend in het leven staan. Het is bijzonder jammer dat zij mede te maken krijgen met de negatieve afstraling vanwege de pedofilieschandalen.

Waar we wel kritiek mogen op hebben is de r.k. kerk, want dat is een structuur met een hoofd en met beslissingsorganen. Het is een menselijke instelling en die moet zich zoals elke andere instelling maar verwachten aan publieke aandacht, en zo nodig kritische opmerkingen als het  binnen dat instituut fout loopt.

Ik verwijt de priesters niets, maar ik heb het wel gehad met een machtsorgaan dat een aantal fouten opstapelt en zich niets aantrekt van de bedenkingen daarover. Het gebrek aan democratische besluitvorming binnen de kerk is bijzonder te betreuren. Het is ontstaan op historische gronden en het lijkt maar niet te lukken daar iets aan te doen.

Daardoor blijft de broodnodige vernieuwing uit, en blijven allerlei denkbeelden heersen die de test van de tijd niet kunnen doorstaan. De kerkelijke hiërarchie schuift de wetenschappelijke kennis omtrent seksualiteit en relaties achteloos opzij en legt een aantal onhaalbare zedelijke normen arbitrair op. Homoseksuelen, mensen die een echtscheiding achter de rug hebben, of een zwangerschapsonderbreking, worden uitgesloten of in de clandestiniteit gedwongen. Het is liefdeloos geweld dat de kerkleiding eindelijk eens voor goed zou moeten afzweren.

Als die leiding terzelfdertijd bijzonder vergoelijkend omgaat met kindermisbruik, in hoofde van gezagsdragers, dan is dat bijzonder zuur voor degenen die aan de kerkdeur zijn gezet wegens hun seksuele geaardheid of relatiepech.

De verdenking is dan gewettigd dat het de hiërarchie niet om het geloof te doen is, noch om het welzijn van de kudde, maar wel om pure machtsuitoefening. Ik denk dat Jezus Christus, om wie het allemaal te doen is, hier met een bedroefde blik op neerkijkt.