26. jan, 2016

Benoemen

Een neef meent dat het tijd is om de dingen bij hun naam te noemen. Met name wanneer mannen van een buitenlandse afkomst pakweg in Keulen vrouwen lastig gevallen, dan moet de politie daar voor uit komen en ook de groepen durven noemen waar deze daders deel van uitmaken.

Zelf heb ik het daar nog al moeilijk mee. Ik vind dat er in dit land al meer dan genoeg, zo niet te veel de etniciteit van daders benoemd wordt. Ik stel vast dat daarbij steeds weer dezelfde bevolkingsgroep op de korrel wordt genomen.

Nu we met een vluchtelingencrisis zitten, met een stuwmeer van asielzoekers die voornamelijk uit moslimlanden afkomstig zijn, en dat om de simpele reden dat wij die landen bombarderen, mag onze Marokkaanse bevolking die hier sinds jaar en dag gevestigd is, haar slechte reputatie delen met de nieuwkomers, waarvan de meerderheid tot de Arabieren en tot de moslims behoort, wat niet hetzelfde is.

Dat wordt echter allemaal over een kam geschoren. De Islam-fobie heeft nooit in de geschiedenis dergelijke hysterische hoogten bereikt als net nu. De publieke opinie is zeer kittelorig als het over moslims en Arabieren gaat. Er zijn immers ook de brave, die niets verkeerd gedaan hebben, maar die nu wel met de gebakken peren zitten.

Het is geen geringe uitdaging om daar juist over te communiceren. Nu staat het buiten kijf dat de Keulse politieautoriteiten, waarvan we aannemen dat ze in meerderheid niet uit moslims bestaat, grove steken heeft laten vallen.

Het eigenlijke schandaal is dat het geweld op vrouwen niet gezien is geweest. Het werd niet opgemerkt, of het werd weggelachen of weggehoond. Tot bleek dat intussen al meer dan duizend vrouwen klacht heeft ingediend. De overheid heeft daar wel degelijk gefaald door het probleem niet tijdig op te merken. Dat vind ik nog veel erger dan het feit dat daar zoveel mannen rondliepen die er een tijdverdrijf van maken in groep vrouwen lastig te vallen.

We weten dat grensoverschrijdend gedrag in alle culturen voorkomt. Hoe we daarmee omgaan is van groot belang voor de levenskwaliteit en de bewegingsvrijheid van vrouwen. Door er een cultuurstrijd van te maken, schieten we niet op, en wordt het leed van de slachtoffers misbruikt voor politieke doeleinden.