27. mei, 2017

Aanslag

Doelwit

Op een zeer waardige manier, vind ik, word er in Manchester op de ramp gereageerd. Iedereen is verslagen, maar dan met een gevoel van samenhorigheid dat in sommige delen van de wereld wel eens zoek is. We hebben intussen van al onze vrienden te horen gekregen dat ze veilig en wel zijn en dat ze geen rechtstreekse betrokkenheid te betreuren hebben.

Het zijn allemaal mensen die moedig en eerlijk in het leven staan, en met een kwinkslag de dag doorkomen. De sfeer is er nu wel een beetje down natuurlijk, zo kort na de feiten, zoals ik via facebook van hen kan vernemen. We weten nu al dat de dader een tweeëntwintigjarige plaatselijke Brit van Libische afkomst was.

Over zijn motivatie weten we nog niets, maar we mogen voor het gemak even aannemen dat het om een terreurdaad op basis van extreem islamitisch denken gaat, die elke rechtgeaarde moslim zal veroordelen. Hier is keihard geweld gebruikt in een van de tempels van onze Westerse consumptiemaatschappij: de Manchester Arena zowat de grootste muziekzaal van Europa.

Het publiek bestond overwegend uit opgewonden meisjes die na het concert wel moe geschreeuwd zullen zijn geweest toen de dader toesloeg. Jonge mensen die een popidool kwamen toejuichen, Ariana Grande, van wie ik nog nooit had gehoord. De meeste aanslagen gebeuren op of om transportmiddelen zoals vliegtuigen en metrostellen.

Nu mag je wel zeggen dat de Manchester Arena overgaat in het Victoria spoorwegstation, zo dicht dat ze tegen elkaar liggen. Het openbaar vervoer is dus mee getroffen, maar het valt me toch op dat het hier niet gaat om sabotage van personentransportsystemen, maar om het treffen van het brede publiek in al zijn onschuld. Jongeren en hun ouders.

Dat die als doelwit worden gekozen door een terreurgroep, van welke origine ook, tart de verbeelding, maar zinloos is het niet. Het objectief is onze way of life aanvallen. Ons onzeker en bang te maken. Daar mogen we niet aan toegeven. We moeten integendeel verder gaan en proberen onze wereld te verbeteren.

Er kan wellicht nog heel wat gebeuren om de wortel van het kwaad weg te nemen, die te vinden is in de ongelijkheid en het ongeziene geweld dat gebruikt wordt om haar te handhaven.