Arbeidszin

De meeste ‘normaal’ begaafde mensen halen graag eer uit een zinvol werk. Ze stellen respect op prijs en ze kunnen niet tegen onrechtvaardigheid. Als de werkplek het tegengestelde biedt, komen de problemen. Als het werk niet zinvol is bijvoorbeeld, omdat het meteen weer teniet wordt gedaan, of als er geen eerbied is voor de persoon zal de werknemer vroeg of laat afknappen.

Iedereen ‘investeert’ zich in zijn werk. Je doet je werk niet machinaal en alleen maar voor de centen, maar je stopt daar ook je hart en je ziel in. Je hebt daar ook een affectieve band mee, wat betekent dat er ook altijd gevoelens komen bij kijken, zeker als je lange tijd op dezelfde plek werkt, met vaak lange tijd dezelfde collega’s, en een overste. We zijn mensen en we functioneren in een menselijk netwerk.

In het ideale geval is dat netwerk gebaseerd op naar elkaar luisteren, elkaar verstaan en solidariteit betonen. Naarmate groepen groter worden of de vorm van instituten aannemen, is er echter ook heel veel ruimte voor roddel en achterklap, intriges en kongsi’s. Zoals in elk drama gaat het om seks en macht. Vooral dat laatste.

Iedereen heeft zo zijn of haar eigen belangen en het is allen voor zich en iedereen tegen allen. Het management heeft daar een grote invloed op, van bij het aanwerven van medewerkers, tot het huisreglement, het creëren van een positieve sfeer en het tijdig beslechten van mogelijke conflicten, die zoals overal kunnen optreden. De conflictoplossing moet op bemiddeling berusten en niet op autoritaire basis, anders krijg je wrok en rancune.

Mensen die zich onrechtvaardig behandeld voelen, of die op een of andere manier in hun verlangen naar zinvol werk gefnuikt worden, kunnen daar flink ziek van worden. Op een bepaald ogenblik ga je met loden schonen en met een verkrampte bol in je buik ’s morgens naar je werk, en als je er bent zit je de uren af te tellen.  ’s Avonds smaakt het eten niet. Je gaat mopperen en je wordt lichtgeraakt. ’s Nachts kun je niet in slaap komen, en als je slaapt wordt je op ontiegelijke uren wakker met een gevoel van angst en innerlijke spanning. Voor je het weet ontwikkelt zich dat tot een beeld van angst en depressie. Dat is in zekere mate een natuurlijke reactie van het organisme, maar het moet niet te gek worden.