Burnout

Mensen die ziek worden van hun werk, het is een echte epidemie. Ik heb daar al eerder de aandacht opgetrokken. Het wordt niet minder maar meer. Pesten is daar een van de oorzaken van, maar ook hoge productiviteitseisen, onrealistische verwachtingen en machtsmisbruik. Ik heb het al dikwijls gezegd: toon mij iemand met burn-out en ik zal een fout management vinden.

De ware oorzaak is te vinden in verkeerde beleidsbeslissingen, of aanstellingen, van mensen die niet competent zijn, of niet berekend op hun taak; een bestuur dat geen beslissingen neemt en geen knopen doorhakt; een leider die conflicten laat rotten. Of een machthebber die er plezier in schept, macht over anderen uit te oefenen.

Dat is waar het pesten weer in beeld komt. Het gaat vaak om machtsmisbruik. Grensoverschrijdend gedrag dat geen ander doel dient dan het ego van de machtsmisbruiker te strelen, met soms verstrekkende gevolgen voor de ondergeschikten. Die beschrijving kun je doortrekken naar gevallen van seksuele intimidatie. Het gaat zoals altijd meer om de macht dan om de seks.

Bazen die misbruik maken van hun machtspositie om eigen voordeel te nemen: het is niet zo zeldzaam als we denken. Het zit in de aard van het beestje. Mensen houden van macht en als ze die hebben willen ze die graag uitoefenen. Daar is niets vreemd aan, alleen dat het zo alomtegenwoordig is.

Vrouwen zijn daarbij niet altijd het slachtoffer. Zeker in de categorie mentale oorlogvoering geven vrouwen onderling elkaar geen kwartier, dikwijls op een broeierige en onuitgesproken manier, die zich aan het licht onttrekt en in het verborgene blijft. Vrouwen zijn subtieler dan mannen, beweer ik altijd, en in zekere zin perverser en vicieuzer, wanneer het op machtsmisbruik aankomt.

Het uit zich in de kleine details en maakt geen gebruik van grote woorden, en het kan lange tijd doorknagen zonder aan de oppervlakte te komen. Met name de aanwezige mannen hebben meestal niets zien komen, van wat daar onder die vrouwen aan het gisten is. We hebben daar een blinde vlek voor.