Uitproberen

Tweede fase

De sterke aantrekkingskracht die de twee zusterzielen, wanneer ze elkaar hebben gevonden, op elkaar uitoefenen, noopt tot uitproberen en experimenteren: , de grenzen aftasten, kijken of alles wel klopt. Zien hoever je kunt gaan. Wat voor vlees hebben we hier in de kuip?

Het bewijs van de taart is hem opeten. De wisselwerking aangaan en kijken wat het oplevert. Meer kun je niet doen. Elkaar opzoeken en kijken of er wat van komt. Het is de testfase, die vaak met horten en stoten, in sommige gevallen zelfs stormachtig verloopt. Zomaar een beetje aanrommelen, maar vooral het contact onderhouden. Doorgaan zolang het spannend blijft.

Het aanvankelijke en tijdelijke ontwaken van de geest – dat in de eerste fase heeft plaatsgevonden – vervaagt en verdwijnt naar de achtergrond. In plaats daarvan duikt het Ego opnieuw op. Elk van de zusterzielen probeert de wisselwerking terug te brengen tot een beheersbaar niveau, maar doet dat op zijn of haar manier, waarin niet altijd vanzelf de overeenstemming voor de hand ligt.

Daar komen ook vaak machtsspelletjes bij kijken. Elk van beide spelers zal zijn machtsmiddelen uittesten. Dat gebeurt onbewust en onbedoeld, en het is niet iets om zich altijd voor te schamen. Het is beter dat onder ogen te zien, dan kun je er ook beter mee omgaan en er iets mee doen. Zo kan het gebeuren dat de ene probeert een bepaald relatiemodel door te drukken, waar de ander zich niet kan in herkennen. Zolang je dat niet inziet, kan dat een onbewuste hinderpaal vormen.

Het Ego wil een relatie zoals het zich dat voor had gesteld, maar als je daar op doorgaat, dan schep je je onvermijdelijk een voorwaardelijke vorm van liefde ervaren: ‘Ik zie je graag als…’ Dat is in zekere zin een kluister. In deze fase kunnen allerlei andere innerlijke conflicten kunnen de kop opsteken.

De tweelingzielen tobben en piekeren, over wat ze geleerd hebben, hoe hun geliefde moet zijn. En hoe een relatie in hun ogen moet zijn.  Het zal er op aan komen, vermolmde vooronderstellingen, die niet langer meer van toepassing zijn, te ontmaskeren en af te schudden, om zodoende open te staan voor het nieuwe en onverwachte waar we nog geen idee van hadden.

Op een bepaald ogenblik komt al het getob bij elkaar en gaan we over naar de volgende fase.