Sombere afloop

Romeinse keizer ligt te stikken in zijn slijmen,
Alsof hij in een rochelprop van snot verdronk ,
Ontdaan van alle glorie, praal en statie-pronk,
En af en toe is het alsof hij gaat bezwijmen.

De artsen staan gereed met hun geslepen vlijmen.
Nog even gaat zijn hart tekeer in wild gebonk.
Dan is het of het nu, weer in het toen verzonk,
En keert de tijd wijdbeens terug met aftelrijmen.

Toen snelden ze ras toe en sneden zonder dralen,
Met scherpe lemmerbladen in de adersprong,
Zodat de boezemdruk tot bodempeil kon dalen.

Met zwoegende hartkamers, volgelopen long,
Ging hij steeds slapper wordend valser ademhalen,
Terwijl het water in de weefsels binnendrong.

Pasquino scheurkalender Augustus