Gert Verwilt

Op de facebook pagina van Gert Verwilt speelt zich de laatste dagen een interessante discussie af omtrent het verhaal van Dyllza (zie ook de links van gisteren en eergisteren.) Om een en ander te illustreren zal ik hier een korte samenvatting geven van het verloop van deze uiteenzetting, zoals die zich in het internet heeft afgespeeld.

Ik zal de deelnemers citeren onder de naam die ze zelf gebruiken, aangezien ik er van uit ga dat het om uitlatingen op een publiek forum gaat. Ik zal hier en daar wat herformuleren en herschikken, maar het is de bedoeling dat de oorspronkelijke boodschap behouden blijft, al zal blijken dat ik die in een aantal gevallen niet deel.

Gert Verwilt vat de situatie zelf heel goed samen, en dat van bij het begin. Ik citeer hem hier uitgebreid in een lang citaat dat het verdient onverkort vermeld te worden:

“Hoe keurig we de wet ook gevolgd hebben, hoe belangrijk een streng uitwijzingsbeleid ook is, er is geen goede kant aan het verhaal van deze meisjes. Ze zijn slachtoffers. Van hun ouders, hun broers of van het systeem ... dat maakt eigenlijk niet uit, ze zijn onrechtvaardig behandeld. Bovendien heeft België met hun uitwijzing in eigen voet geschoten. Ze hebben hier jarenlang het beste onderwijs gekregen en als ze bijna klaar zijn voor de arbeidsmarkt zetten we ze aan de deur. Hadden ze ook geen prachtige rolmodellen kunnen zijn voor de vele kinderen van buitenlandse afkomst die het moeilijk hebben? Alba volgde een zorgopleiding, Djellza wil mishandelde kinderen helpen. Meisjes met een missie die onze wereld alleen maar mooier hadden kunnen maken.”

Ik zou denken dat hier weinig aan toe te voegen is. Toch is Vincent Van der Beken de mening toegedaan: “Er is inderdaad geen goede kant aan het verhaal, maar wat ik belangrijk vind, is dat er nu maar inderdaad eens een signaal moet gegeven worden, aan andere ouders, welke verpletterende verantwoordelijkheid die hebben bij de opvoeding van hun kinderen. Het is in andere bevolkingsgroepen ook voldoende te zien dat ouders hun kinderen maar laten doen, niet weten wat ze uitspoken, ze 's avonds langs straat mogen lopen, ...Hopelijk kunnen anderen er lessen uit trekken.”