Islamhaat

Etienne Vermeersch is een vermoeiende man, die zijn tijd verdoet met polemieken omtrent de Islam, waarbij hij er steeds weer op uitkomt dat er toch heel wat aan de Mohammedaanse godsdienst scheelt. De jezuïtische atheïst (jaargang 1934) doet nog flink mee in de discussie rond de vrouwenhoofddoek, die hij als alwetende scepticus betracht. Hij meent daar alles over te weten aan de hand van een goed boek dat hij erover heeft gelezen.

Hij toont van naaldje dat draadje aan dat de Islam volgens de eigen traditie de sluier voorschrijft. Hij doet dit zo overtuigend dat je zou denken dat hier een fundamentalistische imam aan het woord is. Hij gaat terug naar de teksten, te beginnen met de Koran, en daarbij geeft hij ons steevast een lezing van de fundamentalistische soort.

Hij doet alsof hij de positie van de moslim inneemt en gaat dan kijken wat de koran en de rechtsgeleerden over de kwestie te zeggen hebben. Zo komt hij tot een oerconservatieve visie die als het ware aan elke moslim wordt opgedrongen, in de mate dat Etienne deze als alleenzaligmakend beschouwt.

De bronnen die hij kiest en de redeneringen die hij volgt, zouden niet misstaan in een preek van de Salafisten. Doe hem een baard aan, zet hem in een moskee in Molenbeek, en zorg voor simultaanvertaling in het Arabisch, en hij zal wellicht hier en daar een behoudsgezind publiek vinden dat er van smult.

Maar op het einde komt de aap uit de mouw. Wat hij zegt is dat de moslims moeten ophouden met welbepaalde gewoontevoorschriften zoals de sluier er een is. Op het einde blijkt steevast de Islam in de ogen van de atheïsten fout is. Het is altijd weer eenzijdig en bevooroordeeld. Er is in de Islam veel meer vrijheid dan in de filosofische cocon van de bejaarde wijsgeer.

Kijk om je heen en je zult zien dat de overgrote meerderheid van moslimvrouwen de sluier niet draagt in het dagelijkse verkeer. Er zijn natuurlijk gebieden in de uitgestrekte islamlanden te vinden waar de verlichting nog niet zo heeft toegeslagen, en het zou wellicht een goed idee zijn voor Etienne Vermeersch, om naar zo een land te verhuizen dat op het detail van het atheïsme na, zijn gedachtengoed weerspiegelt.