28. aug, 2016

Dolce vita

Terug uit vakantie

Dat moet je ook eens doen. Terugkomen uit vakantie, voor het klavier gaan zitten, met de muziek op Klara continuo, om op dit uur van de dag aan de voetbalberichten te ontsnappen. Toen begon het. De onvolprezen openbare cultuurgerichte radiozender bracht onverhoeds een muzikale belevenis waar ik me geen raad mee wist. Het gaat om klassieke muziek, een symfonisch stuk, waar heel veel instrumenten komen bij kijken.

Dat moet je nu ook eens goed luid op je in laten hakken. Sentiment op operasterkte. Ik dacht dat het Wagner was maar ik kon het aan geen enkel van zijn bekende werken verbinden, dus ik ben het gaan opzoeken en het was Edward Elgar, nader bepaald de “Enigmavariaties op. 36: 15. Nimrod,” vertolkt door het BBC Symphony Orchestra onder leiding van Sir Andrew Davis.

Het duurt een dikke vier minuten. Je moet dat eens goed luid zetten en er gaan voor zitten. Je wordt van je sokken geblazen. Ik zweer het je. Wagneriaans van effect aangezien de luisteraar, meegesleept door een gelaagd motief, gaandeweg een thema ontdekt, dat zich niet laat ontsluieren, zodat je in stijgende lijn benieuwd en verrukt mee verder gevoerd wordt, tot de componist de opgeroepen storm weer weet te bezweren. De opgelaaide emoties bedaren. Het stuk besluit sereen en alle passie sluimert weer vredig in.

Een meeslepende ervaring, want als je een keer mee bent, dan kun je niet meer stoppen. Het is een geweldige manier om terug uit vakantie te komen, nog vol van allerlei indrukken die we hebben opgedaan, in plekken als houd u vast Berlijn, Milaan, Locarno, Lugano, Novara, Baden-Baden, en het kleine maar bijzondere Remich in Luxemburg. Zonder Isolabella te vergeten, een van de Borromeïsche eilanden in het Lago Maggiore, in de buurt waarvan we logeerden in Luino.

Ik wil niemand afgunstig maken, maar het was een bijzonder mooie reis, naar iets wat toch een ander land is, even beschaafd en trouwens ook even duur als het onze, maar met dat tikkeltje meer aan stijl en elegantie. Je zult er geen geld kunnen sparen, maar dat is nu overal zo in onze Westerse beschaving die steeds meer om zich heen grijpt en uitbreidt naar alle richtingen.

Er is geen mooier land dan Italië. Ik kan er ook niet aan doen. Het is als een droom die ze ons niet meer afpakken, nu we voor de herneming van al onze activiteiten sta.