Mijlpaal

Hoe de sit-in op de speelplaats van het jongenscollege in Denderleeuw afgelopen is, hoe of wanneer de grote jongens naar binnen zijn gegaan, weet ik niet, want wij, de kinderen van de basisschool, werden in rijen opgesteld en naar binnen geleid, waar de lessen voor ons wél plaats grepen.

Dat was voor mij mei 68 in een notendop. Die scène die ik gisteren beschreef. De dagelijkse routine was doorbroken en de vanzelfsprekendheid van de gevestigde orde begon steeds meer af te bladderen en te verbrokkelen. Het leidde tot het bekende resultaat: de ontmaskering van het gezag.

Het rare bij ons was, dat het niet zozeer om sociale thema’s ging, zoals mei ’68 in Parijs opriep. Bij ons ging het ook nog niet om uitbarstingen van onderdrukte creativiteit zoals pakweg in Londen, met de explosie van de klant: de massaconsumptie. Bij ons in Vlaanderen ging het om Leuven Vlaams, een eis van de studentenbeweging die tot een breekijzer werd voor de regering Vandenboeynants die over de kwestie viel. Het unitaire België viel aan scherven.

Er kwamen overal barsten in de samenleving en die zijn tot op heden niet gedicht, wel integendeel, er komen steeds meer scheuren bij. Opvallend veel bijdragen in de myriaderonde dit keer brengen als een bijzondere tijd van toen, de jaren zestig in herinnering, wat blijkbaar voor onze generatie als de tijd van toen ‘van alle tijden van toenen’ mag gelden.

Myriade is een beetje een bejaardenclub, waar ik met mijn frisse zestig zowat de benjamin ben. Voor onze generatie, die met rasse schreden de uitgang nadert, vormde het jaar 1968 de waterscheiding tussen oud en nieuw. Alles van voor 1968 is onderdeel van de vermolmde maatschappij, en alles wat erna komt is modern, verfrissend en vernieuwend, een aantal voorlopers in de jaren vijftig niet te na gesproken. Ik denk aan Elvis.

We dachten voortaan een nette, tolerante maatschappij te kunnen worden, waar iedereen naar hartenlust kan consumeren, tegen een achtergrond van ongebreidelde groei en gouden economische jaren. Ons optimisme zou niet lang duren. De pret was bedorven toen in de jaren zeventig de oliecrisissen kwamen.