27. jul, 2016

Gesel

Rite

We hebben het wellicht al genoeg gehad over dat bizar verbond van dierenliefhebbers, atheïsten en Vlaams-nationalisten, die de staatsmacht willen gebruiken om een bepaalde manier van slachten op te leggen en in een moeite door de godsdienstvrijheid aan te tasten. Dat is bijna doorgegaan, al heeft de Raad van State er een stokje voor gestoken.

Iedereen is het er over eens dat de godsdienst moet buigen, zolang het om de moslims gaat. Maar dat was buiten de waard gerekend, want ook de Joden slachten ritueel en zien zich gehinderd door de wijsneuzige wetgeving ter zake.

Een verbod op ritueel slachten wordt door heel wat gelovigen in meerdere gemeenschappen wel degelijk als een aanslag op de godsdienstvrijheid ervaren. Er steekt nu al jaren elk jaar weer gekibbel over dat slachtfeest op. Kunnen ze dat niet even regelen door aan tafel te gaan zitten, in plaats van strafmaatregelen te nemen.

Dat de dieren verdoofd slachten leuker vinden, is maar een flauw argument. Wie zegt dat? We staan hier te praten met een godsdienst die anderhalf millennium bestaat en meer dan anderhalf miljard gelovigen telt. Die baseren hun mening op een heilige schrift. Moeten we dat fout en achterhaald vinden? Er zijn minstens evenveel christenen die dat doen. Dat gaat gelijk op.

De aanhangers van het slachten onder verdoving,  mogen dat verouderd en achterhaald vinden, maar dat neemt niet weg dat de godsdienst tot zoveel mensen spreekt, en dat die hun leven naargelang hun geloofservaring willen inrichten. Ze hebben evenveel recht tot meespreken als ieder ander en ze mogen respect voor hun identiteit en hun cultuur verwachten.

Was dat maar waar. Maar goed, daar moeten we voor gaan. Er is geen geloofsgemeenschap die zich meer bedreigd weet in dit land, en wijde omgeving, dat is de Islam. Daar worden steeds andere rationaliseringen voor aangedragen, maar ook in dit geval komt het weer neer op een vorm van sentimentalisme die met kromme redeneringen tot een norm wordt verheven.

Ik ben voor gelijk oversteken. Er mag van iedereen een inspanning verwacht worden, voor zover iedereen ook is gehoord. Wie zich daarbij de stem van de stervende dieren toe-eigent, begaat dezelfde fout als degene die zich van het woord van God bedient, om gelijk te krijgen in een debat dat het vaak zonder luisterbereidheid moet stellen. Laat ons in eigen naam spreken en niet in naam van een entiteit die zich niet kan uitdrukken.