Nietes welles

Mensen die denken de openbaring te kennen uit de Heilige Schrift, kunnen niet anders dan zich geschoffeerd voelen, wanneer blijkt dat Woord van God moet wijken voor de tekst van de wet, en dat religieuze praktijken die al eeuwen meegaan en die gebaseerd zijn op de oudste schriftelijke bronnen, ineens niet meer mogen, en bovendien in een kwaad daglicht worden gesteld.

“Het mag wel in de oude boeken staan, maar wij weten wel beter.” Zo zou je de houding van minister Weyts en vele dierenliefhebbers met hem, wel samenvatten. Blijkbaar zijn er heel veel van die dierenliefhebbers, op een manier die alle politieke partijen evenveel treft. Het is een goedkope wet die heel veel kiespotentieel aanspreekt, alleen zijn er natuurlijk wel die mensen die hun gedrag zouden moeten veranderen, en dat steekt, en die komt het feestje zo een beetje bederven.

Het gaat er ten langen leste om dat we weten wie uit naam van het dier mag mee spreken. Het slachtoffer kan zich immers niet uitdrukken. Er zijn er die de stellige zekerheid hebben dat het inspuiten van een vergif de voorkeur verdient, terwijl er anderen zijn die vinden dat het ritueel slachten de beste dood is die het dier kan vinden, waarna het regelrecht naar het dierenparadijs gaat om bij Allah te zijn.

Juist door het rituele karakter van het slachten, waarbij niet alleen wordt geslacht, maar ook gebeden, kan het dier zijn plaats in het heelal innemen en zijn lotsbestemming vinden. Tenminste als je in de openbaring gelooft. Het offer staat centraal in de godsdienstbeleving schreef ik al, zeker in het Christendom waar Jezus Christus het lam Gods is geworden, het offerlam waarvan het bloedvergieten ons bevrijdt van onze ingewortelde zonde.

De Islam ziet Jezus als een profeet, maar neemt niet aan dat hij gekruisigd en verrezen is. Ze hebben wel alle achting voor de boodschap van Christus. Dit verklaart enigszins de ongemakkelijke houding van de CD&V in dit debat, met de C van Christelijk. Van hen zou je toch mogen verwachten dat ze de vrijheid van godsdienstbeleving hoog in het vaandel voeren, terwijl ze ook niet ongevoelig kunnen blijven voor het vermeende dierenleed van de te slachten schapen. Het lijkt erop dat ze er niet helemaal klaar voor zijn om daar een duidelijk standpunt in te nemen, maar dat zul je altijd zien met Christen-Democraten.