17-07-2016 01:57

Op zeventien juli 2016, om drie voor twee in de ochtend, ging ik toch nog eens naar de teller van de website kijken, en warempel: hij stond precies en exact op 1000000, of beter verstaanbare termen 1.000.000 kliks. De stipjes doen wonderen om het begrijpelijk te maken.

Zoals ik eerder al aantoonde, is het ergens in het midden, tussen een miljoen mensen die de site een keer heeft aangeklikt, of een persoon die de moeite zou hebben genomen om een miljoen keer de wijsvinger te gebruiken.

Dat zijn zo wat de twee uitersten, die beiden ongeveer even onwaarschijnlijk zijn. Het blijft gissen hoeveel verschillende mensen we hebben bereikt en hoe intens iedereen bij het gebeuren betrokken is.

Ik kan me voorstellen dat er een iemand is geweest die na een paar klikken op het luisterspel omtrent Molinos is gekomen, en dat helemaal heeft uitgeluisterd, in vergelijking met iemand die met behulp van de sleeptoets een groot aantal kliks teweeg brengt, zonder op iets in het bijzonder te letten. Ik bedoel maar, de ene klik weegt  veel meer door dan de andere, in termen van de hoeveelheid waarachtige communicatie die je te weeg hebt gebracht, in de betekenis van verstandhouding tussen twee mensen.

Dat is nu net waar het ons om te doen is. De wisselwerking tussen schrijver en lezer, of het nu om literatuur of het internet gaat. Ik ben blij met elke feedback ook als die niet constructief is, omdat het een blijk is, dat iemand in zijn pen of zijn klavier is gekropen om er iets over te zeggen, van wat daar gepubliceerd is geweest. Het is altijd aandacht, en dat zoeken wij.

Ik zal nu weldra even halt op de plaats maken, om te kunnen nadenken over wat ik nog wil vertellen, nu de biologische klok tikt. Maar dat is niet erg. Ik heb mijn miljoen kliks op zak. Ik ben zeer tevreden en totaal in mijn nopjes. Meer moet dat niet zijn. Een kwantitatieve ondersteuning van een arbeid die toch vooral kwalitatief wil zijn, en waar het aantal links niet aan de haal gaat met de diepgang van het verhaal dat ik wens te brengen.

Is er nog zo een verhaal over dat ik wil vertellen? Laat ons dat eens bekijken tijdens de zomerweken. Tot de opening van de wonderlijke tentoonstelling van Kristien De Neve in Lokeren voorbij is, kan ik er intussen niets meer bijnemen.