Ter Beuken

“In deze periode van diepe sociale crisis is een mentaliteitsverandering nodig,” zo zegt Kristien De Neve. “De regel van de persoonlijkheidscultus met zijn centraal perspectief zou moeten  doorbroken worden. Op die manier wordt het bewustzijn van onze fundamentele onderlinge afhankelijkheid sterker dan het streven naar eigenbelang. We bereiken dan  een nieuw evenwicht, waarbij de verbondenheid tussen alles wat bestaat, hét fundament voor ons denken en ons handelen wordt.”

In het park Ter Beuken in Lokeren zal Kristien De Neve twee installaties opbouwen.

Eerste

Met als titel ‘Vluchtlijnen’ zal een installatie een groep van zes figuren omvatten, die elk hoog op golvende vluchtlijnen zitten. De figuren zijn kleurrijk omwikkeld door de stof van gedragen kleren, afkomstig van heel veel verschillende mensen. “Het is een toespeling op een ruime gezamenlijkheid die zich opent en dan weer sluit. Verbonden én losgekoppeld, omhoog klimmend, over elkaar kruipend, wriemelend en kronkelend, streven ze naar de hoogte, weg van een gemeenschappelijke grond,” aldus de kunstenares.

De verbroken horizon

Het titelwerk van de tentoonstelling is een buitenmaatse stoel, niet geschikt voor persoonlijk gebruik, die midden in het vijvertje wordt opgesteld. De lege stoel is een oproep tot gemeenschappelijke verantwoordelijkheid voor de opbouw van een cultuur en een samenleving op mensenmaat.

Deze stoel stond eerst aan de ingang van het culturele instituut van de Accademia Belgica , dan tronend en hoog verheven boven alle tijden in de archeologische zone Tempio di Apollo in Circo, beide locaties in Rome.

Hier in Lokeren, geplaatst midden in het water, wordt hij nóg meer onbereikbaar. Drijvende hemden rond de stoel alluderen op de tragedie in de Middellandse Zee. Vele personen vallen buiten de samenleving. De persoonlijke horizon is verbroken, de utopie verbleekt. De oproep blijft.