11. jul, 2016

Pijnloos slachten

Verschil van mening

Vorige week hadden we het al over de eerbiedwaardige Raad van State die het Vlaamse verbod op ritueel slachten zonder verdoving ongrondwettelijk vindt, aangezien het in strijd is met de vrije godsdienstbeleving. In de media die bij de rechtse partij NVA aanleunen, maar ook bij de groene Luckas Vander Taelen, is meteen een storm van protest gerezen, vol onbegrip voor de beslissing van het hoge rechtsorgaan.

De rechtsgang is niet afgelopen, en we kijken uit naar de verdere ontwikkelingen, maar het staat buiten kijf dat de godsdienstvrijheid nogmaals bevestigd is. Maar waar gaat het twistpunt nu eigenlijk over? Er is blijkbaar een deel van onze samenleving die zich druk maakt over de dierenrechten. Het komt er in klare termen op neer dat dit segment het slachten zonder verdoving achterlijk en schadelijk vindt.

Dat je die mening mag hebben, is de vraag niet. Wel mogen we ons afvragen of diegenen die mensen in naam van de dieren te spreken, hun mening desnoods met behulp van het staatsgeweld bij wet aan iedereen op te dringen. Want aan de andere kant heb je misschien wel evenveel of nog meer mensen die niets anders willen dan hun jaarlijkse slachting volgens aloude traditie te mogen uitvoeren, zoals zij gewend zijn.

Wanneer die ineens te horen krijgen, dat dit niet meer mag, ja dan rijzen er allerlei vragen. Een dier de keel oversnijden zonder het eerst onder anesthesie te brengen, wel dat stoot sommigen voor de borst. Zij voelen plaatsvervangend de pijn die het dier moet ondergaan, hoezeer die ook van korte duur is.

Ze vinden het blijkbaar veel minder stuitend het dier vooraf een gif toe te dienen om het van elk bewustzijn te beroven, zodat het geen pijn meer kan ervaren. Ik weet nog zo niet wat het genadigste is. Die verdoving vooraf vind ik persoonlijk maar een pathetisch doekje voor het bloeden. Dat je een bepaalde manier van slachten gaat opleggen, om vervolgens allerlei boetes uit te delen als er toch hardnekkige slachters zijn die zonder verdoving slachten.

Natuurlijk kom je op die manier in aanvaring met de moslimgemeenschap die er terecht een rechtstreekse aanval op haar religieuze praktijken, en dus ook haar legitimiteit in mag zien.

Het recht zich daarover te beklagen heeft de Raad van State nu ondubbelzinnig erkend.