22. dec, 2016

Staatsvrouw

Blijde boodschap

We voelen ons graag een keer superieur in vergelijking met anderen. We voelen ons graag beter dan de buren. Als we ons minder gaan voelen, gaat het steken en daar worden we onrustig van. Zo zitten we allemaal wel een beetje in elkaar. We willen graag voelen, en laten voelen dat we toch een beetje beter zijn dan de rest.

Dat speelt een rol in het migratiedebat dat dit jaar zowat elk ander debat heeft overstemd. Er zijn er velen in dit land die vinden dat ‘wij’ beter zijn dan ‘zij.’ Vul maar in: de moslims, de vluchtelingen, de migranten, de vreemdelingen, die zich tegen de gesloten grenzen schurken. Ik leest op facebook de hele tijd commentaren die gaan van angstig of geërgerd naar boos, vaak vulgair en met het gebruik van allerlei verdachtmakingen en scheldwoorden.

Zo moet onder meer Angela Merkel het geregeld ontgelden, omdat ze een humaan beleid in de bootvluchtelingencrisis eerder dit jaar voorstond. Het is ontluisterend wat je over de bondskanselier niet allemaal te horen krijgt, toch een uitzonderlijke staatsvrouw die niet alleen Duitsland, maar ook Europa getransformeerd heeft, en dat zonder grote woorden of ideologieën.

Deze protestantse domineesdochter blijft er bijzonder rustig bij. Het is een van haar talenten. Ik denk echt dat ze evangelisch geïnspireerd is en ze begint daarmee stilaan een uitzondering te vormen. We zien overal toch alleen maar meer presidenten en regeringsleiders bij wie je geen enkele religieuze inspiratie vermoedt.

Ik bedoel hier evangelisch en religieus in de positieve betekenis van de woorden: bewogen zijn door een hogere waarheid die op de verwerkelijking van de mens is gericht, en dientengevolge op de verbetering van de samenleving. Dat behelst meer dan alleen het aanwakkeren van de economie. Het gaat ook om menselijke waarden en daar hoor je behalve Mevrouw Merkel maar zelden een leidend politicus over.

Walter Zinzen had het over mededogen in een pleidooi op de televisie (zie link.) Het vergt in het hysterische klimaat van vandaag een bijzondere moed om voor mededogen met de vluchtelingen te pleiten.