Lokeren

Zaterdag 10 december woonde ik tussen vier en vijf in het park Terbeuken in Lokeren een merkwaardige wandeling bij. Een geleid bezoek aan de installatie van Kristien De Neve in haar heimatstad. Nog even te bezichtigen, maar de officiële drie maanden zijn nu wel voorbij. We krijgen echter nog de gelegenheid de evolutie van het werk gedurende de winter te blijven volgen. Het kunstwerk zal in de lente worden weggehaald.

Het was de reis meer dan waard. We hebben eerder op onze website al aandacht geschonken aan het werk van Kristien die in Italië, waar ze woont, een gerenommeerde kunstenares is. In de zin dat ze kunst maakt, plastische kunst mag je wel zeggen. Kunst om naar te kijken, die een plaats in de openbare ruimte inneemt.

Wat we in Lokeren te zien krijgen, is het derde luik in een trilogie die in het Belgisch Huis in Rome begon, de Academia Belgica, en waarvan het middenluik vorig jaar bij het Teatro Marcello opgesteld stond. De stoel die we nu zien, en die hier in Lokeren in de vijver geplaatst is, bevond zich eerder op die twee locaties in de Eeuwige Stad.

Tijdens de eerste aflevering was de stoel nog bereikbaar en aanraakbaar, en nooit af omdat bezoekers een er eventueel nog een lap konden aan binden. Het kunstwerk is namelijk bekleed met flarden van gedragen kleren. Dat is wat er de bonte kleuren aan geeft.

Het achterliggend idee is ‘the missing object’, datgene wat ontbreekt en waarvan we de afwezigheid  als een gemis ervaren. De stoel heeft geen zitting, maar een gat. Hij is hoe dan ook onbereikbaar geworden, bij het Teatro Marcello eerst in de hoogte, nu in de vijver van Terbeuken.

Het andere grote werk heet ‘Vluchtlijnen’ drie personages, of veeleer silhouetten, kijken naar buiten en drie naar binnen. Je moet het zien, want het is moeilijk in een foto te vangen. We hebben wel een video geüpload, maar je moet het werkelijk van dichtbij zien.

In het water drijven hemden, gemaakt van een kader van kleren en daarin spiegels die de lucht reflecteren. Het is een subtiele verwijzing naar de vluchtelingenproblematiek. Al die lege kleren verwijzen naar het ‘missing object,’ in dit geval het subject dat die kleren gedragen heeft.