Intercontinentaal

Al dat mopperen over de verschillende soorten migranten die ons land bevolken, allemaal door elkaar genomen, het is als een besmettelijke keelziekte. We horen niets anders meer. Het is het overheersende discours geworden. Het wordt echt vervelend, in de betekenis van saai. Steeds maar klagen dat ze te veel kinderen krijgen en te veel kinderbijslag krijgen. Wat is voor een rare afgunst. Meer een angst wellicht.

De angst van de blanke. Ik heb het nooit leuk gevonden. Als puber misschien, maar dat is lang geleden. Altijd maar klagen en zagen dat de vreemdelingen onze jobs afnemen, onze sociale woningen inpikken, te veel kinderen krijgen en onze vrouwen verkrachten. Het is al een kwarteeuw van hetzelfde. Vroeger werd dat nog voorafgegaan door ‘ik ben geen racist maar.’

Tegenwoordig is elke gêne weggevallen. Racistische praat mag weer, zeker als het over moslims gaat. Van de Joden blijven we af, en ook de homo’s hebben afgedaan. Moslims zijn de nieuwe joden. Het walgelijke is niet alleen dat de dagelijkse anti-islam agitprop die we elke dag over ons heen krijgen de inlandse bevolking tegen de ingeweken bevolking opjut, maar ook dat de ene migrant tegen de andere opgezet wordt.

Neem nu het echtpaar Dierick. Het is intercontinentaal samengesteld. Het blijkt uit een repliek op mijn vorige column, die ik ook op facebook heb gezet: “Mijn echtgenote als zwarte moslima maakt zich geregeld kwaad over andere migranten uit Zwart-Afrika, die hier arrogant duidelijk maken dat ze vooral weten hoe ze uitkeringen moeten krijgen. Dat zijn natuurlijk maar anekdotes, maar ze weerleggen uw broodje aap negationisme wel helemaal.”

Het is natuurlijk leuk voor Rudi over een wijze vrouw te beschikken die weet hoe ze met anekdotes mijn stelling helemaal kan weerleggen. Ik ben er echter niet van overtuigd dat hiermee wat dan ook weerlegd is. Aangetoond is alleen dat deze sympathieke vrouw de meningen van haar man deelt, en zich aansluit bij de blanke middenklasse in haar oordeel over haar landgenoten, die naar haar mening te veel op eigen voordeel uit zijn.

Dat mag ze denken, en ze mag haar opinie hebben, want ze is geen schepen van Sint-Jans Molenbeek, die onbevooroordeeld haar taak dient te verrichten.