Aan Pasquino

Het zuiden zwijgt verstomd, wellicht door chatfixatie?
De stilte was in Brussel zelden zo totaal.
Daar wordt gecybersext op planetaire schaal.
Pasquino is ten prooi aan Kopten-idolatie,

Het tennisspel geschorst een ellenlange spatie.
Egypte lonkt en lokt zo (a)an- als digitaal.
Weg bleef het vrolijk kwetterend kabaal,
Toen in het web hij wegvloog uit benarde natie.

Toen hij het hoorde, riep de kardinaal: “Wel foei!
Hoe durft een christen mens de feiten zo verdraaien?
Genoten hebben we wel van zijn rijmgestoei,

Maar als hij ook nog naar de Nijl gaat om te naaien,
Gekweld zijn lijf en geest, door onderbroekenbroei,
Moet hij straks in de biechtstoel ons niet komen paaien.”

Marforio, zo rond 2000