5. okt, 2016

Een halve eeuw

Verkleuring

Toen ik bijna vijftig jaar geleden het Sint-Jozefscollege te Aalst betrad, om er mijn humaniora aan te vatten, was er in die school van duizend leerlingen niet één meisje aanwezig, want we hadden toen nog gescheiden onderwijs. Er was ook geen enkele gekleurde medemens present in deze instelling, te vergelijken met een gymnasium in Nederland. Er was geen enkele zwarte, geen Aziaat, geen Arabier.

Toen ik er zes jaar later wegging was er welgeteld een zwarte jongen, aan wie we ons evenzeer vergaapten als aan de eerste vrouwelijke leerkracht, nog wel die van Duits, die als het ware spitsroeden liep wanneer zij over de speelplaats schreed. We kunnen ons dat niet meer voorstellen, hoe die damespionier die als eerste een puur mannelijk bastion binnendrong, gepest en getest werd.

Dat was vroeger. Nu is er in Vlaanderen wellicht wel geen klas meer te vinden die niet gemengd en verscheiden is. Juist in de jongste generaties is het groeiend aandeel van de allochtone bevolking in het totale aantal inwoners zo voelbaar. In een stad als Brussel is het geboortecijfer hoger bij de ingeweken bevolkingsgroepen, en dat is zichtbaar in de kleuterklas.

De modale klasfoto van vandaag weerspiegelt de toekomst van onze samenleving, die steeds bonter zal worden. In Nederland is dat niet anders, toch in de grote en meer en meer in de kleine steden. De samenleving is veranderd. Niet alles is vooruitgang. Overal zijn voor- en nadelen aan maar wat vermenging van de bevolking betreft, gaat het steeds sneller in de richting van meer.

Het is een realiteit waar we zullen moeten aan wennen, goedschiks of kwaadschiks. Dat is ook van invloed op de politiek en de manier waarop we onze samenleving vorm geven. Als we willen dat het een rechtvaardige samenleving is, dan moet iedereen daarin zijn plaats kunnen vinden, ongeacht allerlei persoonskenmerken.

Ik vind dat we alle kinderen van elke kleur, ras of afkomst, het gevoel moeten geven dat ze erbij horen. Als we ooit tot een maatschappij willen komen waarin discriminatie geen rol speelt, dan moeten we gelijk met de jongste generatie beginnen. Daarom is de Klaas en Piet discussie ook van fundamenteel belang. Juist omdat het om de kinderen gaat.