3. okt, 2016

Terecht

Uitspraak

De Nederlandse kinderombudsman, zoals uit de link van gisteren blijkt, is van mening dat het ‘Zwarte Piet-ritueel’ zoals we dat allemaal kennen, wel degelijk racistisch is, en kwetsend voor die kinderen die zich in zwarte Piet herkennen als de onderdanige figuur, die bovendien tot geweld in staat is.

De inkt van het rapport is nog niet droog, of er is op facebook alweer een discussie uitgebarsten, waarbij vooral opvalt, dat er een groep van welgestelde blanken is, die niets liever doet, dan elkaar wijsmaken, dat discriminatie niet bestaat en dat dit allemaal bedacht is door politiek-correcte wereldvreemde boekenwurmen.

Daarnaast zijn er een heleboel mensen die de discussie beu zijn, meestal gepaard met het idee dat alles maar beter bij het oude kan blijven. Hoe dan ook zijn er heel veel deelnemers aan de discussie die er het nut niet van in zien de figuur van Zwarte Piet in vraag te stellen, of die zich eraan ergeren dat dit gebeurt, omdat ze dit als een aanval op het nationale erfgoed ervaren.

Zelf vind ik het helemaal geen nutteloze discussie, met al mijn excuses als ik haar verderzet, want het gaat juist om een fundamenteel debat, rond de vraag of onze moderne kosmopolitische samenleving, waarin mensen om allerlei redenen migreren, en waarin grote aantallen ex-migranten zich integreren in onze maatschappij, in staat is inclusief te zijn voor iedereen.

Wetende dat de verscheidenheid niet af maar toe zal nemen, en dat zich dat het eerste in de crèches en in de kleuterscholen laat voelen, is het niet zonder belang, hoe we onze kinderen voorbereiden op het functioneren in een gemengde maatschappij, waar de meerderheid die er ooit was, meer en meer verdampt.

Daar kunnen we maar beter aan wennen. Dat zal inspanningen die we graag de anderen opleggen maar die we ons veel minder gaarne zelf getroosten. Onze samenleving kreunt en kraakt onder deze tegenstellingen. De collectieve aanpassing die van ons allen gevergd wordt, komt niet zonder pijn en smart tot stand.

Er is gewoon geen andere keuze dan te werken aan een tolerante, inclusieve maatschappij. Daar zit zoveel conflictstof in dat we wel verplicht zijn daar verantwoordelijk mee om te springen.