Digitaal plezier

Ik zal het maar eerlijk bekennen. Ik heb een betaalde publiciteit geplaatst op facebook ten behoeve van het boek ‘Molinos, de laatste ketter’ en voor onze website, met een duidelijke stijging in het aantal dagelijkse kliks tot gevolg.

Ik mag dan ook alle nieuwkomers van harte welkom heten in onze virtuele thuisomgeving. Onze website is geheel gratis en zonder verplichtingen. We houden uw gegevens niet bij en uw privéleven wordt niet doorverkocht.

Gewoon een gezellige site met links, foto’s, gedichten en allerlei teksten. Wat in me opkomt eigenlijk. Meer moet dat niet zijn. Commentaren zijn altijd welkom. Ik ben blij met alle vormen van feedback, ook als het kritisch klinkt.

Ook bedankt voor de vele vind-ik-leuks en hartjes op de facebook pagina. Ik ben zeer verheugd met deze blijken van interesse vanwege bekenden en onbekenden. Ik kan niet op elke blijk van bijval antwoorden, maar op deze plek mag ik er toch graag mijn erkentelijkheid voor betuigen.

Het is verbijsterend hoe belangrijk dit medium is geworden, ik bedoel social media in het algemeen en facebook in het bijzonder. Verbazend veel mensen doen eraan mee. Dat neemt global village–achtige proporties aan. De hele wereld een dorp, waarin je vertrouwelijk omgaat met mensen die je wellicht nooit gezien hebt, en die op honderden kilometers hiervandaan wonen.

Ik heb daar mijn plezier in. Ik hoor daar van alles over vertellen, ook in negatieve zin, maar ik vind het uiteindelijk toch zeer opwindend dat dit gewoon allemaal kan. Het is een gevoel van bevrijding, over een medium te kunnen beschikken dat me in staat stelt me te uiten zoals ik dat zelf wil, en gelezen te worden.

Ik wil gelezen worden, om met Multatuli te spreken. Mijn website en het facebook-gebeuren verwijzen naar elkaar. Het ene vult het andere aan. Iedereen die het wil kan het lezen, en diegenen die geen interesse hebben, zijn niet verplicht er kennis van te nemen.