The perks of being a wallflower

Vandaag naar de film geweest met de kinderen.

Mijn dochter koos voor the perks of being a wallflower. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het een mooie en ontroerende film vond. Zeer geloofwaardige personages, gevoelig in beeld gebracht, met aandacht voor het mooie in mensen.

Het gaat om kleine dingen, maar op een of andere manier was het zeer herkenbaar en herbeleefde ik de twijfel en de uitzichtloosheid van die puberjaren die ik zelf heb meegemaakt.

Allen daarheen dus. Ik kan de film niet genoeg aanraden. Er komen nogal wat vrijscènes in voor, maar laat dat u niet afschrikken. De kinderen zijn dertien en vijfiten en dan is dit soort films al hun leefwereld.

Die vader-kind relatie gaf aan de film een extra geladenheid, omdat ik dat nu juist samen met hen meemaakte. Ik vind er even niet de juiste woorden voor.