Epifanie

Driekoningen. Het laatste vuurwerk afgestoken,
De keukenmeid is uitgegild in klam klimaat,
Waarbij een neerslagwolk vochtzwanger neder slaat.
Het is definitief, het jaar is aangebroken.

De voornemens vergeten, nu de onheilspoken,
Opnieuw de kop op steken, en een rilling gaat ,
Een laatste stuiptrekking door instortende staat,
Hetgeen bij menigeen het bloed omhoog doet koken.

De afbraak van de stal al mocht het me bedroeven
Heeft al bij al nog de geringste pijn gedaan
De kribbe in de doos, de primitieve hoeve

En ook de kerstboom is nu maar eraan gegaan
En het voorbije jaar dat we zo net begroeven
Wordt bijgezet in het album van ons bestaan

Pasquino scheurkalender 6 januari