Geloof

Ik hoor nogal eens de mening verkondigen dat vrijzinnig zijn, dapperder zou zijn, dan geloven in een God die het heelal bestiert. Ik weet dat nog zo zeker niet. Is de mens moediger als hij zich de wereld zonder Schepper voorstelt? Is die godsvoorstelling een doekje voor het bloeden? Is het een troost, of erger nog een drug, zoals sommigen beweren?

Meer dan ooit staat het godsgeloof vandaag in een kwalijke geur. De kerk in onze landen staat met de billen bloot in de pedofilieschandaalsfeer en omtrent de Islam krijgen we niets dan negatieve berichtgeving op al onze schermen geserveerd.

Amerikaanse protestanten zwengelen de homohaat in Afrika aan. Wat voor een schande is er in de naam van God nog niet bedreven?

Ik denk echter dat de vrijzinnigen en de gelovigen al die excessen om strijd veroordelen. Er zijn ook atheïstische voorbeelden te vinden van machtsmisbruik en geweldpleging, om te beginnen met Hitler en Stalin.

Godsdienst is geen oorzaak van geweld, maar voorkomt het ook niet. In elk kamp zijn slechteriken te vinden, en de geschiedenis is vol van misdaden die in naam van God, of een afgod zijn begaan.

Ik vrees dat het vandaag veel moediger en dapperder is, gelovend in het leven te staan. We staan in een orkaan van argwaan en achterdocht ten opzichte van godsdienstige verschijnselen en we worden vaak voor achterlijk versleten.

Zelf geloof ik niet zo in een persoonlijke god die aan de knoppen van de heelalmachine zou zitten, maar wel dat er een diepe waarheid verscholen zit in de openbaring.