Voet

Nou ja mijn voet. Ik klaag niet graag. Ik kan stappen, dat is het voornaamste, want het is een verschrikking, niet te kunnen stappen, dat kan ik je wel vertellen na mijn ervaring met de gips. De dag dat je een loopgips krijgt, is een echte verlossing in vergelijking met de weken daarvoor. De enkel is nog tamelijk dik, en er is een lelijk litteken te zien. Ik heb af en toe wel wat pijn bij lopen, en ’s avonds op het einde van de werkdag. Het vervelende is dat mijn hallux valgus aan die kant flink verergerd is. Het is een immer voortschrijdende misvorming van de voet, waarvan het gewelf zo een beetje inzakt en dat naar binnen. Het is het gewricht aan de basis van de grote teen die het stilaan begeeft, waardoor een knobbel ontstaat op die plaats. De tenen draaien stilaan meer en meer naar buiten. Daar krijg je drukplaatsen waar eelt ontstaan, en soms blaren.

Die evolutie is nu in mijn linker voet versneld. Dat valt natuurlijk allemaal in het niet, zolang ik maar kan en mag stappen. Springen en lopen gaat niet, maar stappen is mogelijk en dat betekent dat ik zowat alle taken van het dagelijkse leven zonder veel hinder kan verrichten.