Laatste zomerwijn

We mogen niet klagen. Ik kan stappen, maar niet rennen of springen. Mijn linker voet houdt het, al is mijn hallux valgus verergerd en heb ik lichte pijnen. Verder blijf ik toch nog altijd in staat redelijk hard te werken. Overdag zorg ik voor mijn patiënten en ’s nachts schrijf ik aan mijn ‘oeuvre’ zoals dat op mijn website te vinden is. Ik heb een vooruitzicht dat de Molinos-roman uitgegeven zal worden.

We wonen in een prachtig huis en we zullen nu ook de tuin aanpakken. Wat kan een mens meer wensen. Het enige wat ik erbij moet nemen is de ochtendfile.

Veel groeten aan je wederhelft. Ik wens jullie nog vele gelukkige jaren, en dat je van elke dag weer opnieuw kunt genieten met zijn tweeën.

Ik heb zo het gevoel dat het mijn laatste huis is, en mijn laatste man, en dat vind ik wel een goed gevoel op zich. Ik droom absoluut niet van het buitenland, ook geen Caraïbisch eiland met maagdelijke stranden. Ik ben heel blij met de dagelijkse realiteit hier en dat het mag blijven duren.