Tabula rasa

Hier gaat alles opperbest. Mijn wederhelft zit in Duitsland, en zelf zit ik lekker thuis wat weg te typen. De nacht van radio één staat aan met een wulpse sax in het huidige liedje, dat ik niet thuis kan brengen.

Weet je wat het probleem is met je vriend? Hij heeft een selectief geheugen. Hij vergeet gewoon wat hij niet leuk vindt. Het is ook een strategie om te overleven.

Ik zou een selectief geheugen in huis halen als ik jou was, want het is handig om veel zorgen weg te nemen. Jij hebt dat niet. Jij hebt juist een geheugen waar alles in gegrift staat. Nu meer en meer blijkt dat de pret niet doorgaat, kun je ervoor kiezen de goede herinneringen over te houden, en de trieste werkelijkheid te laten voor wat ze is, namelijk rotzooi.

Er zal altijd iets aan schelen, welke keuze je ook maakt. Het gemis blijft en dat is ook hetgene wat ons aandrijft. Misschien kan er weer een wisselwerking met je vriend op gang komen, wie weet, intussen een paar illusies armer. Ik geloof niet zo in vrienden blijven na de liefde. Het is veel beter er een streep onder te trekken.

Tabula rasa. Het bord uitvagen.