5. feb, 2015

Familiealbum

Mohamed geeft de indruk van een tamelijk driftige soldaat wie echter een hoger doel voor ogen zweeft en die met de jaren zijn woede weet in te tomen, met behulp van Goddelijke inspiratie.

Voor hem en voor zijn tijdgenoten was de godsdienst een middel om zich aan de lagere driften en de uitzichtloosheid van het bestaan te ontworstelen en het menselijk leven tot een moreel niveau te verheffen.

De Koran spoort voortdurend aan tot mededogen met de zwakkeren, en met name de armen. Als zwakkere wordt ook de vrouw beschouwd, die zekere rechten krijgt toebedeeld en die alle respect verdient. Voor de vrouw was dat een vooruitgang in vergelijking met wat vooraf ging, met name de willekeur van de mannen ondergaan.

Ik vergelijk de heilige schrift graag met een familiealbum met oude foto’s erin. Sommigen leuk, andere vreselijk. Het kan heel boeiend zijn om erin te kijken, maar het blijven altijd  kiekjes uit het verleden waar we met de ogen van vandaag naar kijken.

De christenen en de moslims hebben elk hun eigen familiealbum. Het rare is dat sommige figuren in beide albums voorkomen, zij het soms onder andere namen. Zo is de Isaak van de  Bijbel in de Koran Ismaël geworden, die ten offer wordt gebracht. Het conflict tussen Hajar en Sarah wordt geheel anders uitgelegd. Ik vind dat een bijzonder interessant voorbeeld dat aantoont dat het om twee families gaat met gemeenschappelijke voorouders, die op een gegeven ogenblik uit elkaar zijn gaan drijven.

Het verschil is dat alle Moslims achting vertonen voor de figuur van Jezus die ze als een profeet beschouwen, terwijl het voor ons blijkbaar zeer moeilijk is achting op te brengen voor de profeet Mohamed. Het zou veel helpen als we dat wel konden doen.