Crisis

Alle grosse Unternehmungen haben Ihre Krisen, zo klinkt het ergens in Mahagonny van Weil en Brecht. We hebben als club al eerder crisissen overleefd, en we hebben als schrijver en dichter allemaal onze eigen crisissen.  Bijvoorbeeld onder de vorm van schrijfkramp. Krijg je dan toch weer een prikkel vanwege het opperhoofd of zo, en je schiet weer in gang, genoeg om ook in slappe tijden de machinerie te onderhouden die hopelijk in de toekomst nog eens zal dienen om een meesterwerk te scheppen.

Door in zekere zin collectief te schrijven valt een stukje eenzaamheid van het schrijven af. Ik vind dat dit me helpt om me door mijn eigen verdorde periodes slepen.

Het leven is te kort om het door te brengen met taken die maagzuur opwekken. Het is dan ook goed dat C. de staf heeft doorgegeven naar een nieuwe stafhouder en mijn dank gaat dus ook uit naar F.. Onze redder in nood en behouder van het Vaderland. Driewerf hoera voor de zelfopoffering die nodig zal zijn om de taak te volbrengen. Ikzelf zou het niet kunnen en heb me wijselijk ervoor behoed enige kandidatuur in die zin te stellen. Ik ben niet zo goed in discipline en structuur.

Had ik niet ergens gelezen dat M. een thema voorbereid had, en dat ze dat ging onthullen nadat ze een signaal van de baas zou krijgen? Of beeld ik me dat in? In elk geval bedankt voor je onverminderde ijver en ongebroken wil door te blijven gaan. Ook M² bedankt voor de doorvoelde en tactvolle inbreng. Net zoals de anderen die dat hier hebben aangegeven, zou ik de vriendschap en de wisselwerking niet graag missen. We zijn een goede vrienden clubje en zolang het gezellig is, gaan we gewoon toch door, zonder ons uit te sloven of druk te maken. Niet dat ik iets heb tegen de heilige woede, want die is soms nodig om dingen aan het rollen te brengen.