Troost

Er klinkt nog heel veel boosheid in de ironie, en zelfs sarcasme die je aanwendt in je mail. Dat is geen kritiek en het mag, maar het verdient wel even opgemerkt te worden.

We kunnen degenen van wie we houden niet veranderen. We hoeven hen ook niet te oordelen, dat zal de lieve God wel doen op het einde der tijden.

Daar loopt iemand rond die heel anders in elkaar zit dan wij en die dingen doet die wij niet begrijpen, en wat we niet begrijpen, kunnen we moeilijk aanvaarden.

What you see is what you get. We komen er steeds meer achter dat terzelfdertijd meer en minder is dan wat we verwachtten.

Meer omdat er allerlei aspecten aan het licht komen die we eerst niet bevroedden, minder om dat het niet tegemoet komt aan je verlangen naar reciprociteit.

He’s just  a funny guy, leuk voor een moment, maar niet uit het hout gesneden waaruit je een relatie snijdt.

Wat relatie betreft, spreken jullie een totaal andere taal. Het is niemands schuld, en het is ook geen falen en het is niets om zich over te schamen.

Ik weet niet of het een troost is, maar het is wel een beetje aldus bedoeld.