Drama

Volgens mij is het een passie en krijg jij niet zo gauw je eigen leven terug. Je zult daar nog wel achter komen. Ik ga toch verder nadenken over een dramatische voorstelling van het verhaal. Ik kan begrijpen dat je je schaaft aan het procedé dat die Franse auteur heeft toegepast, door er een spionageverhaal aan te verbinden. 

Dat is exploitatie van het werkelijke, biografische verhaal dat ons bezighoudt, en het mag best enige walg verwekken. Het bewijst alleen maar dat veel mensen geïnteresseerd zijn in jouw verhaalmaterie en dat er enige controverse over mogelijk is. Voor een uitgever zou dit als muziek in de oren moeten klinken.

Het verhaal moet verteld worden, en om het te kunnen vertellen hebben we betrouwbare historici nodig die de informatie opdelven. Een schrijver kan echter op elk ogenblik het materiaal dat op een goede dag voorhanden is, bundelen en vormgeven om er een eigen versie van te maken, in een welbepaalde vorm.

Die Fransman heeft nu het format van een spionageroman gekozen, maar dat zou ik niet doen. Het gaat er niet om die personages et exploiteren maar wel hen geschiedkundig recht te doen.

Ik denk dat een stukje drama daarbij van nut zou kunnen zijn. Het gaat erom de affectieve verhoudingen tussen de hoofdrolspelers uit te diepen.

Ik zou het zelf willen doen maar het kan niet zonder jou gebeuren. Het zal geleidelijk en in een gemoedelijk tempo verlopen, maak je maar geen zorgen. Hou je maar bezig met het opdelven van allerlei schilfers uit de geschiedenis die ons bezighoudt, en ik zal van mijn kant ook zien wat ik kan doen.

We zouden de controverse moeten onderhouden door giftige commentaren te spuien, om het onderwerp warm te houden.