Halllucinerend

Vandaag een aflevering met alleen maar citaten.

Voor de gisteren geciteerde Rein Ferwerda is filosoferen over de wereld en onszelf een aangenaam tijdverdrijf dat tot inzicht leidt. “Plotinus zegt dat zijn mystieke eenwording met het Ene hem deed beseffen dat alles met alles verbonden is. Van dat inzicht werd hij een vriendelijker mens. Als iemand hem dat na kan zeggen na het lezen van de Enneaden, zou dat een fraai resultaat zijn.”

Huub

We maken ons graag de woorden eigen van Huub Mous, eerder deze maand geciteerd, die in het volgende fragment Augustinus achterna gaat, wanneer hij schrijft: “Mijn boek zou daar een eigentijdse vertaling van worden, geen letterlijke omzetting van de oorspronkelijke tekst, maar een nieuwe belijdenis, een nieuwe catechismus ook, een tekst die ik op de huid van de tijd zou schrijven, hallucinerend in het hier en nu. Al schrijvend zag ik mijn hele leven voorbijtrekken met alle betekenislagen die daarin verborgen lagen. Ik zat in de machinekamer van mijn eigen verbeelding en liet gebeuren wat gebeuren moest. Het absolute had bezit genomen van mijn geest en maakte aan elke twijfel een einde. Eindelijk was ik bevrijd.”

Richard

Volgens Richard L. Rubenstein staan termen zoals ‚grond‘ en ‚bron‘ in contrast met de termen die doorgaans gebruikt worden voor de transcendente bijbelse God van de gewijde geschiedenis, “die gekend is als opperste koning, een vader, een schepper, een rechter, een maker. Wanneer hij de wereld schept doet hij dat op een mannelijke manier, en produceert hij iets buiten zichzelf. In essentie blijft hij buiten de schepping, en hij velt een oordeel over het resultaat van de creatieve processen die hij in gang heeft gezet.”

“Gezien als grond en bron echter schept God zoals een moeder doet, in en door haar eigen substantie. Als grond van het bestaan neemt God deel aan al de vreugden en smarten van het drama van de schepping, dat terzelfdertijd de diepste uitdrukking is van het goddelijke leven. God onveranderlijke unitaire leven weerspiegelt een immer beweeglijk, dynamisch en complex universum. Samen vormen ze een enkele unitaire werkelijkheid.”

Donald

Het Godsbeeld van Augustinus is in de zeventiende eeuw aan het wankelen gegaan. Nu citeren we weer Donald Loose. “De religiekritiek van Pierre Bayle op dit oorsprongsverhaal heeft aanleiding gegeven tot een bepaalde vorm van secularisatie van de westerse samenleving.  Spinoza en Leibniz wegen de menselijke vrijheid versus die van God af. Hoort de schepper niet zelf in de beklaagdenbank als Hij een dergelijke ramp voor de mensheid toeliet?” Morgen verder.

Afbeelding: Louis Ferdinand Elle, portret van Pierre Bayle.