Beste lezer,

Zoals reeds aangekondigd in de nieuwsbrief van deze maand, de laatste in zijn huidige vorm, broeden wij op een nieuwe website, die begin volgend jaar van start moet gaan. Wat u nu ziet, wordt dus voortaan de oude site, waar alles voorlopig bij het oude zal blijven, want er komt niets meer bij, tenzij wellicht dat er af en toe wat weggehaald wordt.

De oude website blijft hoe dan ook nog wel een jaartje staan, maar zal niet meer aangevuld en weinig onderhouden worden, om de eenvoudige reden dat er niet veel meer bij kan, in het kader waar we nu in zitten, van 123 website. Als laatste fotothema heb ik een aantal spiegelselfies van het voorbije jaar gekozen, dat ons veel vreugde en genot verschafte, en dat ons onder meer in Venetië bracht om er de biënnale te zien.

Iedereen bedankt voor de nieuwsgierigheid en de vele reacties gedurende de jaren dat de website steeds verder is opgebouwd. Elke bijdrage is een verrijking van het geheel. De constructie is nu voltooid en ik zal er weinig of niets nog aan toevoegen. Ik zal veeleer elementen weghalen naarmate ik ze in de nieuwe site kan inbouwen. Maar goed, dat moet ik niet allemaal uitleggen, want het wijst zichzelf wel uit.

Hopelijk komen we volgend jaar met een nieuwe maandelijkse verschijning van een heel andere nieuwsbrief. Hierboven nog een foto, die geen selfie is, maar een foto die een beeldige jonge student van me heeft genomen. Hij deed aan Tadzio denken, de jongensfiguur uit ‘Dood in Venetië.’ De novelle van Thomas Mann, de film van Luchino Visconti, de opera van Benjamin Britten. In jaren tachtig kon ik hem meezingen. Apollo: he who loves beauty, worships me.

Ik sprak de sprookjesachtige jongen aan in dat tijdeloze decor van de abdij van Sint-Joris, en vroeg hem of hij een foto van mij wilde nemen terwijl ik door het kunstwerk schreed. Toen verscheen zijn moeder om de hoek van de zaal en verstrakte de toon een beetje. Maar hij heeft het toch gedaan, en deze foto genomen.

Ik wil graag danken, als hij dit mocht lezen en zijn moeder ook voor een onvergetelijk moment dat mijn bezoek aan de dogestad op aangename wijze heeft gekruid.