21. dec, 2017

Concentratie

Kinder-kans-armoede

Het staat vast dat een aantal factoren elkaar versterken, als we kijken naar de groepen waar de meeste problemen zich voordoen. De kanarie van de koolmijnen zijn de kinderen. België heeft één van de hoogste kinderarmoedecijfers van Europa : in Brussel groeien 4 kinderen op 10 op in armoede, in Wallonië 1 op 4 en in Vlaanderen 1 op 10. Volgens gegevens van Unicef.

Vooral in Brussel is de situatie dus hallucinant. Héél veel kinderen groeien op in een gezin dat amper kan overleven. Achter de duizelingwekkende cijfers zit een pijnlijke werkelijkheid. Ik zei het eergisteren al. Armoede is veel meer dan een geldprobleem. Het raakt kinderen in alle aspecten van hun bestaan. Arm zijn heeft vergaande gevolgen op de gezondheid, onderwijskansen, veiligheid en kortom de ontplooiing van het kind.

In ons land, aldus Unicef, is de socio-economische achtergrond van een kind wellicht de meest doorslaggevende factor voor het latere welzijn en de toekomstperspectieven. Vandaar dat deze eerbiedwaardige afdeling van de Verenigde Naties pleit voor betere inkomens voor de getroffen gezinnen zodat de basisbehoeften van elk kind verzekerd zijn, naast toegang tot zorgvoorzieningen die betaalbaar en van goede kwaliteit moeten zijn.

Vooral kinderen van ongehuwde en onopgeleide jonge moeders lopen een hoog risico, om maar eens een groep te noemen die eruit springt. Onbeschermde seks op jonge leeftijd. Als we die meisjes eens konden bereiken met anticonceptie, zodat ze hun school kunnen afmaken. We zouden veel ellende kunnen voorkomen. Vaak komen ze zelf voort uit behoeftige gezinnen, zodat de kinder-kans-armoede zich van de ene naar de andere generatie voortplant.

We kunnen niet werkeloos toezien hoe dit drama zich telkens herhaalt, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.  De processen die ten grondslag liggen aan het verschijnsel zijn niet te onderschatten, en de politieke wil om er iets aan te doen is twijfelachtig. Wat we wel al kunnen doen, toch al in de zorg, is er aandacht voor hebben en proberen tot hun dienst te staan.

Daarnaast is er het onderwijs dat veel kan doen als het voor de extra taken gewapend is. Het is een kwestie van dat allemaal samen te willen.