Bewustzijn Lichaam Buitenwereld

Wij reageren emotioneel op de prikkels die we elke dag van buiten of van binnen op ons afgevuurd krijgen. Elke emotie gaat gepaard met een lichamelijke gewaarwording. Sommige jagen het bloed naar het gezicht, andere doen ons vredig en heilzaam voelen, of we sidderen van angst of schuldbesef.

Het bewustzijn is onderhevig aan emoties ­– gewaarwordingen – die ook een lichamelijk aspect hebben. Emoties spelen zich niet alleen in de geest, maar vooral in het lichaam af. We moeten elke dag met de gewaarwordingen van buitenaf en met de gevoelens van binnenin afrekenen.

We zijn ons bewust van die buitenwereld omdat we hem waarnemen via onze zintuigen. Die ook weer lichamelijk en subjectief bepaald zijn. Het werkt goed samen als het hele lichaam gezond is en goed functioneert.  Dan kunnen we de wereld niet alleen ontdekken, waarnemen en ervaren, maar er ook op ingrijpen, door handelend op te treden en veranderingen naar wens in de omgeving aan te brengen.

Je zult wel moeten, want je moet eten en drinken, en iemand moet daarvoor zorgen. Je moet dus hoe dan ook onder de mensen komen, zoals dat heet. Moet je maar kijken, hoe je er uitziet. Wij meten ons een personage aan. Onze kleren geven het weg, wie we zijn. We dragen daarbij in onze wereld van vandaag geen aangezichtsmasker, maar het scheelt niet veel.

Zoals elke vorm van kledij is het masker een instrument om te onthullen wat ik onthuld wil zien, en te verhullen wat ik niet wil tonen, of om op zijn minst, mezelf op zulke wijze te tonen, dat ik mag hopen dat de anderen mij voor datgene nemen, wat ik zou wensen dat ze doen.

Het komt er op aan dat mijn masker hen vertelt, hoe zij mij moeten zien, zonder mijn ware gelaat te tonen, want de hoop is dat de blik van de ander ophoudt bij het masker. Het masker is gemaakt om gezien te worden, want het is ook wat de ander ziet: ons maskeren bij uitbreiding onze klederdracht. Hoe wij ons aan anderen aanbieden, is van meet af aan een visueel gebeuren.

De blik is onmiddellijk in zijn totaliteit. We zien de anderen met hun kledij, of hun masker en we reageren daar meteen op, nog voordat we de gelegenheid hebben gekregen, erover na te denken.