31. dec, 2014

Maaiveld

Ik kan intussen weer stappen, met nog enige minimale hinder maar niet dat ik me beperkt voel in actieradius, en dat is het voornaamste. Leuk dat we uitgenodigd zijn. Mijn echtgenoot heeft zijn uurrooster vandaag gekregen maar ik heb er nog geen kennis van genomen. Hij staat met de nacht en ik zie hem dus niet, maar we zullen het er dit weekend over hebben welk weekend het beste is van de twee die je voorstelt. Ik zal het ook aan mijn moeder voorleggen, want die zal wellicht graag meekomen. Dan zouden we met zijn drieën zijn. Ik zou het ook de kinderen kunnen voorleggen, wellicht dat het mijn dochter interesseert. Dan zijn het er vier. Ik vind het geweldig dat je in de rusthuizen poëzie ten beste gaat geven. Want alles van waarde is weerloos. Voor veel bejaarden is het een grote troost dat hen geestelijk voedsel wordt geboden dat enigszins boven het maaiveld uitstijgt. Zeker als het om de oude en toen nog bekende poëzie gaat. Het is verbazend hoeveel mensen dat nog kennen, van die generaties. Ik denk dat het voor de latere generaties anders zal zijn. Heel goed dat je dat doet. Het is een soort apostolaat. Bedankt voor de wensen. Ook voor jou een spetterend einde en een mooi begin toegewenst samen met je echtgenoot. We hopen jullie in januari te kunnen omhelzen.