Opsluiting

Wat afwijkt wordt uitgestoten of opgesloten.

Als huisarts proberen we de hulpvrager wegwijs te maken in zijn eigen problemen, en daar de juiste informatie tegenover stellen, zodat de persoon zijn eigen keuzes zal kunnen maken, waarvoor we zo nodig de gevergde hulpmiddelen aanreiken. Dat is zowat mijn programma en ik kan dat niet vaak genoeg herhalen. Het is een humanistische en emancipatorische visie.

Onze positie wordt een beetje ongemakkelijk als het gaat om een probleem van aanpassing, waarbij het individu zich niet aan de samenleving kan aanpassen of omgekeerd.

Afkeuring

Al onze moeite als hulpverlener is vergeefs als we te maken krijgen met de kwalijke kanten van een cijfermaatschappij die de persoonlijke kantjes van de zorgvrager afschaaft, om hem in een of ander hokje te doen passen. Wat buiten de middelmaat valt, is voorbij alle redding en zonder beroep veroordeeld. Het Anders zijn wordt uit het zicht verbannen, in aparte scholen of in psychiatrische instellingen bijeen gebracht. Uit het oog uit het hart.

De maatschappij geeft geen gelijke kansen aan iedereen. Ik zie heel wat mensen rond lopen met bepaalde geestesstoornissen, die niet noodzakelijk een ziekte vormen in de echte zin van het woord. Die personen zijn niet op zich gestoord, maar wel afwijkend van de rest, zoals in het geval van AD/HD kinderen.

Die vormen de inzet van een uitstotingsproces omdat ze een afwijkend gedrag vertonen, wat alleen maar wil zeggen dat het anders is dan dat van de meerderheid. Daarmee is nog niet gezegd dat ze als persoon beter of slechter zijn dan de anderen. Ze hebben het echter vaak wel moeilijk om mee te komen.

Gevangenis

De meest extreme vorm van uitstoting zien we in de gevangenis, waar heel veel personen met geestesstoornissen opgesloten zitten, die het vaak op een schandalige manier zonder zorg of hulp moeten stellen, iets waarvoor de Belgische staat terecht internationaal veroordeeld is.

De problematiek is vandaag nog eens uitgebreid aan bod gekomen nu een geplande euthanasie niet is doorgegaan, op een veroordeelde moordenaar en pleger van zedenfeiten, die dit had aangevraagd op grond van ondraaglijk psychisch lijden.

Een paar dagen voordat de procedure zou doorgaan, die een einde aan zijn leven moest maken, laat de geraadpleegde arts weten dat hij het toch niet deed, zodat de aangekondigde dood niet kan doorgaan. We komen hier morgen op terug.

Afbeelding: Alcatraz, San Francisco, 1933, fotograaf onbekend.