Controverse

Dank voor de commentaren en reacties!

De psychiatrie, de rol van de industrie daarin, en de (genees)middelen die ze ter beschikking stelt, het is een gevoelig onderwerp, die allerlei uitgesproken meningen oproept, zoals uit uw ingezonden mededelingen mag blijken.

Gewone levensverschijnselen worden steeds vaker ‘gepsychiatriseerd.’ Het is een kritiek die ik wel vaker hoor en ik begrijp het ook wel. Gedragingen die vroeger nog min of meer door de beugel konden, of tekortkomingen die over het hoofd werden gezien, eisen nu hun deel van de aandacht van onze psychiaters en psychologen op.

Verwachtingen

We mogen daarbij niet over het hoofd zien dat de samenleving ook steeds hogere eisen stelt, en dat begint al voluit tijdens de kinderjaren, op school.

Samen met  Paul Verhaeghe (Roeselare, 5 november 1955, zie foto) een Gentse hoogleraar klinische psychologie en psychoanalyse, noemt Dirk De Wachter zich een notoire tegenstander van het vandaag heersende geloof, als zouden alle psychische problemen - ADHD, depressie, burnout, persoonlijkheidsstoornissen - hersenziektes zijn, of gevolgen van erfelijke afwijkingen en met medicijnen te bestrijden zijn.

Als tekenend voorbeeld haalt hij aan dat wie langer dan zes maanden rouwt, tegenwoordig in aanmerking voor behandeling komt. Dat begrijp ik heel goed, dat hier een grens overschreden wordt, maar over die eerste uitspraak ben ik een beetje teleurgesteld.

Ontgoocheling

Van een psychiater en een psycholoog zou je toch beter verwachten dan het op een hoop gooien van zeer verschillende verschijnselen, zoals ADHD, depressie, burnout en persoonlijkheidsstoornissen, om dan te suggereren dat het geen hersenziektes zijn, niet erfelijk en niet behandelbaar met geneesmiddelen. Het geloof daar is fout en dat moet rechtgezet worden.

Ik ben het daar absoluut niet mee eens. Toch al niet wat ADHD betreft. Het beeld komt veel voor, het gaat om een hersenstoornis ­ - het woord ziekte zal ik buiten beschouwing laten – die wel degelijk biochemisch bepaald, grotendeels erfelijk bepaald en te behandelen is, zij het niet te genezen.

Het is een stoornis die de ouders en de leerkrachten in de gordijnen kan jagen, en de ontwikkeling van het kind zal verstoren wanneer zij niet tijdig aangepakt wordt.