Een persoonlijke keuze

Zelfs met de foute man.

Het inzicht dat trouw goed is voor de partnerrelatie is bij mij geleidelijk gekomen. Ik ben vertrokken van de omgekeerde houding, in een ver verleden tijdperk. Na mijn coming-out, en de persoonlijke seksuele bevrijding die er het gevolg van was, leek het niet zinvol het ene keurslijf door een ander te vervangen. We spreken hier van einde zeventig.

Dat is niet zo gek veel later dan het magische jaar 1968, en de periode waarin heel Europa een merkwaardige seksuele revolutie te zien gaf. Allerlei kluisters en taboes vielen weg en het is dan ook logisch dat een instituut zoals het huwelijk, en het aspect trouw daarin, onder vuur kwam te liggen.

Proefnemingen

Je had in die tijd allerlei experimenten met leven in een commune, of de open relatie, maar daar zat niet veel bij dat bleef duren. Daar is toen veel over gepraat en geschreven, en ik meende toen een progressief standpunt in te moeten nemen, ten gunste van allerlei nieuwe initiatieven en oude verboden. Ik denk dat we daar allemaal van teruggekomen zijn.

Het huwelijk houdt nog wel degelijk stand Het is met romantiek omgeven in de media, en heeft meer dan ooit een glanzende aura gekregen in allerlei films, onder de vorm van de bruiloft en alles wat er komt bij kijken. De werkelijkheid is natuurlijk niet zo romantisch.

Het is heel normaal geworden meer dan een huwelijkspartner te hebben, maar dan na elkaar en niet terzelfder tijd.

Terugkeer

Zo komt het dat de waarden van het huwelijk terug zijn, maar dan van een moderne vernis voorzien. Het is hoe dan ook een vrije keuze met een bepaalde persoon in zee te gaan, en elk stel zal er zijn eigen afspraken wel op na houden.

Omdat er geen overheersend model meer bestaat is het goed die afspraken binnen de relatie expliciet uit te spreken, om over een bepaald kader overeen te komen. Ik ervaar als stel toch heel erg de neiging een stuk in de ruimte af te bakenen dat van ons is, en van ons alleen. Ik vermoed toch dat dit heel normaal is, en dat elk koppel dat stand houdt dat gevoel wel zal hebben.

Nu we naar een nieuw huis verhuisd zijn is dat gevoel nog versterkt. Dit is van ons. Daarin past heel goed het gevoel dat seksualiteit en lichamelijke intimiteit in bredere zin ‘iets van ons’ en alleen van ons.