Met twee

Vanzelf komen doet het niet.

Het ligt niet voor de hand dat we iemand ontmoeten die in zijn eentje in staat is de emotionele leegte in ons hart te bevolken. Het is een klein wonder dat het idee überhaupt nog maar bestaat. In het geval van Erwin ­– zie onze casus van de voorbije dagen – is die lacune extra moeilijk in te vullen, gezien het tamelijk recente verlies.  

We zullen allemaal hoe dan ook altijd onzeker over onze liefdesrelatie. Het is geheel normaal dat we voortdurend  speuren naar bewijzen of het wel echt is, en gemeend, bang als we zijn gekwetst of verlaten te worden. Ik herken dat heel goed en ik heb dat ook en verder wellicht iedereen die normaal is. We kunnen nooit zeker zijn van de ander.

Richtpunt

Intussen mag ik mezelf tot de gelukkigen rekenen die tijdens hun aardse leven de smaak van de liefde hebben mogen proeven. Ik wens het iedereen toe. Niet dat de oplossing voor alle existentiële problemen te vinden is in een toestand van geborgenheid bij iemand die alles begrijpt en in alles voorziet. Dat is teveel gevraagd voor een mens.

We mogen dromen, daar is niets op tegen, maar in de werkelijkheid moeten we ons tevreden stellen met wat we krijgen. Wat je wel krijgt in een relatie, is een referentiepunt waar je je op kunt richten. Er is een gezamenlijk belang, wat maakt dat we voor niets onverschillig kunnen zijn, dat een verschil zou kunnen maken in de groeikansen van onze relatie.

Wysiwig

What you see is what you get. Dat vind ik zo prettig met name aan Afrikanen. Niet dat er geen slechteriken of valsaards rondlopen. Die zul je overal hebben, maar naar mijn aanvoelen zijn zwarten vaak mensen uit een stuk, die zijn zoals ze zijn, zonder overal een verborgen agenda mee te slepen. Ik vind die spontaneiteit zo belangrijk. Ik weet zeker dat ik dat al ergens verteld heb.

Voor iemand die op zoek is naar geborgenheid is het belangrijk dat je het gevoel hebt dat er geen addertjes onder het gras schuilen. Dat is nu het gevoel dat ik meestal heb met blanken en minder met zwarten, al is dat totaal subjectief en het valt absoluut niet te bewijzen. Zekerheid heb je nooit, maar het is toch al heel wat als je het idee mag koesteren, dat de gedeelde emoties niet vals zijn.

Als we willen dat onze partner open is in de communicatie, moeten we dat zelf ook zijn, wat onder meer meebrengt dat je ook bestand moet zijn tegen onverwachte mededelingen, of een reactie die tegenvalt.

Dat is alles wat we mogen verwachten in termen van geborgenheid. Ik vind dat al heel veel. Meer moet dat niet zijn. Niemand weet hoe lang het gaat duren en of er niet iets tussen komt. Zo lang we kunnen uitkijken naar een volgende ontmoeting leven we op hoop.

Afbeelding: Jonathan's token to David, Frederic Leighton