Belgen in Rome

Bakstenen en Vlinders

We zijn in ons verhaal van deze maand op een punt aangekomen dat we naar een besluit toe moeten werken, omdat de maand bijna op is. We mogen er ook niet eindeloos over door blijven gaan. Toevallig krijg ik net nu die informatie in handen omtrent de fascinerende tentoonstelling van Kristien De Neve: ‘Bricks and Butterflies.” Haar ideeën omtrent ‘The Missing Object’ sluiten naadloos aan bij onze uitenzetting omtrent het niets, zij het op een meer lichtvoetige manier.

De tentoonstelling grijpt plaats in een merkwaardige omgeving, en die noopt eerst tot een kleine terzijde.

Marie-José

De Academia Belgica is een academische organisatie die gevestigd is in Rome, aldus wikipedia. Deze wetenschappelijke en culturele partnerinstelling maakt deel uit van het Federaal Wetenschapsbeleid. Het maatschappelijk doel is de culturele, wetenschappelijke en artistieke samenwerking tussen Italië en België te bevorderen.

De academie werd in 1939 ingewijd en opgericht met de bruidsschat van de Belgische Prinses Marie-José, echtgenote van toen kroonprins Umberto II. Het huisvest het Belgisch Historisch Instituut te Rome (BHIR) en de Stichting Prinses Marie-José (SPMJ), die het kunsthistorisch onderzoek ondersteunen.

Het gebouw werd ontworpen door de architecten Gino Cipriani en Jean Hendrickx. Het omvat een vermaarde bibliotheek, een conferentie- en concertzaal, een vergaderzaal, kantoren, kamers en ook een keuken en een leefruimte voor de residenten, twee kleine appartementen en een ambtswoning.

Indruk

De gevel komt op bijzonder gedateerd over. Het toppunt van de jaren Dertig. Het woord fascistische architectuur kan ik niet over de lippen krijgen, maar het situeert zich toch in die buurt, zonder daar politieke connotaties aan te verbinden. Als je een fascistenleider was zou je daar een mooie toespraak op het balkon kunnen houden met van die lange verticale banieren. In 1946 waren Umberto en Marie José gedurende 33 dagen koning en koningin van Italië. Uit die tijd hield prinses Marie José de naam 'de meikoningin' of 'Regina di maggio' over. Toen maakte een referendum een einde aan de monarchie. Het paar ging gescheiden in ballingschap. Umberto vestigde zich in Portugal, Marie José met haar kinderen in Zwitserland.