Laatdunkendheid

Zo simpel is het allemaal niet.

Er leven allerlei misvattingen en vooroordelen in de samenleving, als zouden depressieve mensen te weinig hun best doen, onvoldoende wilskracht hebben, of aan de decadente uitwassen van een ontspoorde consumptiemaatschappij ten prooi gevallen zijn. Daar bestaan veel meningen over, en niet altijd zeer gunstig ten opzichte van de getroffenen.

Het gaat niet om profiteurs, luiaards of aanstellers, die zich met angst en depressie aanbieden. Het gaat om een werkelijke sociale ziekte die verantwoordelijk is voor heel wat ellende en lijden, voor verwoeste levens en geknakte carrières.

Slachtoffer

Psychisch lijden is geen pretje, en het is dus zeker niet iets wat je opzoekt of wat je zelf gekozen hebt.

Je hebt daar geen schuld aan. Het is belangrijk dat te beklemtonen, omdat de depressieve persoon zich vaak gaat wentelen in schuldgevoelens. Dan is het soms goed dat er iemand is om te zeggen dat dit nergens voor nodig is.

Het valt je niet te verwijten dat je een ziekte oploopt. Niemand doet dat met opzet. Als er middelen bestaan om dat psychisch lijden te verlichten, is dat zeer welgekomen. Dat is het geval van een aantal medicijnen die samen horen in het vak ‘antidepressiva.’

Het is zeker geen overbodige luxe erover na te denken hoe we het best met de middelen omspringen die er bestaan om angst en depressie leefbaar te maken.

Gewetensonderzoek

Het is niet voldoende roze pilletjes uit een helikopter te gooien om de bevolking gelukkiger te maken.  Er zijn excessen geweest, in de verkooptechniek van sommige geneesmiddelen, en er zijn allerlei vraagtekens bij te plaatsen bij de indicatiestelling.

Simpel is het zeker niet, maar op basis van mijn klinische ervaring en de wetenschappelijke literatuur ben ik ervan overtuigd dat antidepressiva hun plaats hebben in de behandeling van anxio-depressieve syndromen, waar angst en depressie hand in hand gaan.

Wat ook zijn plaats heeft is psychotherapie en het is nu eenmaal zo dat we in de huisartsengeneeskunde een beetje alle twee doen, en dat je probeert met de middelen die je hebt situaties op te lossen die vast zijn gelopen. Waar mogelijk zullen we de diensten van de geestelijke gezondheidszorg inschakelen.

Afbeelding: Sint-Dimpna, patrones van de Geelse gezinsverpleging, zie ook de blog van vandaag voor de link.